Praca Aarona Paula nad serialem Dispatch trwała dwa lata, zaskakując jego twórców i zmieniając przyszłość studia.

Aaron Paul stał się kluczową postacią w Dispatch w sposób, którego twórcy nie do końca przewidywali na początku produkcji. Jego rola Roberta, postaci gracza, wymagała ciągłego zaangażowania w całą epizodyczną strukturę gry. To zaangażowanie rozwijało się nierównomiernie, rozciągnięte na prawie dwa lata i wystawiło na próbę obie strony współpracy. Według studia, skala prac stała się jasna dopiero po rozpoczęciu nagrywania.

Pierre Shorette, reżyser narracji w AdHoc, opisał ten proces jako wyczerpujący dla aktora. Sesje były nieregularne, odbywały się w odstępach tygodniowych i były wielokrotnie wznawiane po długich przerwach. Struktura rozwoju epizodycznego sprawiała, że Paul nigdy nie był ukończony na długo.

„To było wyczerpujące” – powiedziała Shorette.

„Martwiliśmy się, że już nigdy z nami nie będzie pracował, bo to trwało tak długo. To jak tortury wodne, kroplówka tu i tam. Dzwonimy do niego po ośmiu tygodniach milczenia i mówimy: »Hej, potrzebujemy cię przez cztery godziny«. Mówimy: »Kurwa, myślałem, że już z tym skończyłem«. Musieliśmy go ciągle sprowadzać przez dwa lata, bo jest w zasadzie w całej tej cholernej grze”. — Pierre Shorette

Nick Herman, dyrektor gry i współzałożyciel AdHoc, wyraził się bardziej otwarcie, mówiąc, że Paul miałby większe szanse na zgodę, gdyby od początku jasno określono zakres projektu.

„Myślę, że gdyby wiedział, co się stanie, nie zrobiłby tego” – Nick Herman

„Z całą pewnością powiedziałby, że nie” – dodała Shorette.

Początkowo projekt Dispatch nie był planowany z Aaronem Paulem. Wczesne dyskusje w studiu rozważały Rahula Kohliego do roli Roberta. Zmiana nastąpiła za sprawą dyrektora castingu, który już wcześniej współpracował z Paulem, oraz za sprawą samego scenariusza. Shorette powiedziała, że Paulowi odpowiadał ton i styl pisania, który łączył komedię o pracy z mroczniejszymi wątkami. Jego wcześniejsza praca nad BoJack Horseman pomogła przełamać oczekiwania, dając mu punkt odniesienia dla połączenia humoru i niepokoju w projekcie.

Występ Paula istnieje wyłącznie jako praca głosem. Dispatch nie wykorzystuje jego wizerunku, techniki motion capture ani fizycznej gry. Mimo to, jego obecność stała się nierozerwalnie związana z postacią. Herman powiedział, że uświadomienie sobie, że gra dotarła do odbiorców spoza wąskiego kręgu, nastąpiło późno i w nieoczekiwanym momencie.

Mniej więcej w tym samym czasie, gdy w październiku i listopadzie kończyła się premiera odcinków Dispatch, Shorette rozmawiała bezpośrednio z Paulem. Podczas tej rozmowy Paul wspomniał, że gracze, którzy śledzili premierę gry, rozpoznali go we Francji. Według Shorette, Paul przeprowadził się później do Francji i w Paryżu wielokrotnie zaczepiali go fani, którzy odnosili się do Dispatch, a nie do Breaking Bad.

„To się zdarza cały czas, ale zazwyczaj jest to ktoś, kto po drugiej stronie ulicy nazywa go 'suką', nawiązując oczywiście do serialu Breaking Bad” – powiedziała Shorette.

„Ludzie pisali do niego, gdy gra dopiero wychodziła w odcinkach, mówiąc: »Hej, kocham cię w Dispatch«, a on był w szoku, że gra dotarła do Francji i że tak się rozkręciła”. — Pierre Shorette

Herman powiedział, że to wyróżnienie miało znaczenie. Dla aktora, którego publiczna tożsamość była związana z jedną rolą przez ponad dekadę, wyróżnienie za użyczenie głosu w grze wideo było czymś niezwykłym.

„Ludzie podchodzą do niego tylko podczas oglądania Breaking Bad” – powiedział Herman.

„To, że ktoś podchodzi i mówi: »Hej, ta gra wideo, która właśnie wychodzi: uwielbiam cię w niej« – po prostu mu się to nie zdarza.” — Nick Herman

Ta reakcja zmieniła postrzeganie projektu przez Paula. Herman powiedział, że ten moment potwierdził, że Dispatch osiągnął sukces, którego żadna ze stron nie przewidywała. Zmieniło to również prawdopodobieństwo powrotu Paula, jeśli AdHoc będzie kontynuować serię.

„Myślę, że gdyby być szczerym, musiało się to wydarzyć, żeby zainteresowało go to zrobienie ponownie” – powiedział Herman ze śmiechem.

Sukces Dispatch zmienił pozycję AdHoc w branży. Studio od lat walczyło o stabilne wsparcie i omal nie upadło w wyniku szerszego kryzysu związanego z redukcją etatów wydawców i recesją Embracer. Poprzedni wydawca wycofał się w trakcie prac, przez co zespół, aby przetrwać, musiał polegać na pracy kontraktowej, w tym na czasie spędzonym nad The Wolf Among Us 2.

Critical Role ostatecznie stało się wydawcą z nazwy, zapewniając widoczność zamiast tradycyjnego finansowania. Ta relacja pomogła Dispatch dotrzeć na rynek i zapewniła AdHoc utrzymanie praw własności. Ryzyko się opłaciło. Dispatch szybko osiągnął sprzedaż na poziomie dwóch milionów egzemplarzy i stał się jedną z najpopularniejszych gier fabularnych w 2025 roku.

Forma gry również uległa radykalnej zmianie w trakcie rozwoju. Początkowo była to interaktywna seria z żywymi aktorami, bliższa „Bandersnatchowi” niż konwencjonalnej grze. Pandemia COVID-19 położyła kres tej wersji, wymuszając przeprojektowanie, które zastąpiło sceny filmowe rozgrywką sterowaną systemowo. Mapa dyspozytorska, która obecnie definiuje rozgrywkę, wyłoniła się z tych ograniczeń. Zmniejszyła ona zależność od przerywników filmowych i umożliwiła produkcję epizodyczną.

Ton również ewoluował. Wczesne wersje były bardziej mroczne, z planowanymi zgonami głównych postaci, w tym przyjaciela Roberta, Chase'a. Te elementy zostały później usunięte. Shorette powiedziała, że zespół zmęczył się narracyjnym okrucieństwem i chciał czegoś bardziej optymistycznego. Ta decyzja okazała się kluczowa dla tego, jak gracze nawiązali więź z obsadą.

Zachowanie graczy wciąż zaskakiwało twórców. Wewnętrzne testy sugerowały, że gracze podzielą się po równo między główne wybory dotyczące relacji. Zamiast tego, około trzy czwarte opowiedziało się za Invisigal, a nie Blonde Blazer. Herman przypisywał tę nierównowagę częściowo prezentacji, przyznając, że oprawa wizualna i konstrukcja sceny wywierały na graczy większy wpływ niż oczekiwano.

Pomimo pozytywnego odbioru, Dispatch nie zdobył uznania w konkursach. Harmonogram premier epizodycznych podzielił kwalifikowalność gry na The Game Awards, ograniczając jej obecność. Gra otrzymała jedną nominację do nagrody dla najlepszego debiutanckiego indie game, której nie zdobyła. Shorette przyznał, że zły moment, choć zaznaczył, że gra może ponownie zakwalifikować się w następnym roku.

Zespół najbardziej zaskoczyła powaga reakcji publiczności. Początkowo AdHoc postrzegało Dispatch jako zbiór żartów nałożonych na mechanikę. Fanarty, fikcja i zaangażowanie emocjonalne ujawniły coś głębszego. Herman powiedział, że ta zmiana nakłada teraz odpowiedzialność na studio, które rozważa przyszłe projekty.

Plany na drugi sezon pozostają niepewne, choć rozmowy są nieuniknione. Zespół pracuje również nad grą Critical Role osadzoną w Exandrii, której postępy są wolniejsze niż oczekiwano. Sukces zniwelował groźbę zamknięcia, ale zastąpił ją oczekiwaniem.

Dla Aarona Paula „Dispatch” stanowił rzadkie odejście od ról przypisywanych mu przez publiczność. Skala pracy niemal go zniechęciła, ale rezultat wydaje się przewartościować jej wartość. Jego powrót będzie zależał od tego, co AdHoc stworzy dalej i czy będzie w stanie dorównać temu, czym niespodziewanie stał się „Dispatch”.

Przeczytaj także: Twórcy Dispatch twierdzą, że wycięte treści były zaplanowane, a nie usunięte — Twórcy wyjaśnili, że plotki o brakujących scenach związanych z opcjami romansowymi nigdy nie zostały wyprodukowane, nigdy nie zostały animowane i nigdy nie zostały wycięte, pomimo utrzymujących się przypuszczeń podsycanych przez niewykorzystane zmienne kodu.