Recenzja Cricket 26: Bliższe spojrzenie na postęp i uporczywe problemy

Recenzja Cricket 26 ponownie znalazła się w centrum uwagi, ponieważ Big Ant Studios próbuje popchnąć serię do przodu po nierównej premierze Cricket 24. Nowa odsłona rozpoczyna się od ostrzejszej grafiki, szybszych komend i zawodników w polu, którzy w końcu reagują z spójną świadomością. Wczesne mecze sprawiają wrażenie bardziej przejrzystej i spójnej gry. Jednak w dłuższej rozgrywce ten optymizm zderza się z niestabilnością. Awarie, nieprzewidywalne zachowanie sztucznej inteligencji i niejasne decyzje sędziów przerywają obiecujące sekwencje. Gra wydaje się być ulepszona w kluczowych momentach, ale wciąż nie jest ustabilizowana.

Ocena opiera się na recenzji Tristana Ogilviego opublikowanej na IGN, która szczegółowo opisuje problemy techniczne i postępy w rozwoju mechaniki. Jego doświadczenie uwypukla mocne i słabe strony, które definiują obecny stan gry, dając jasny obraz tytułu, który rozwija serię, ale wciąż ma problemy z niezawodnością.

Odbijanie piłki pozostaje najbardziej zauważalną zmianą. Odpowiedzi na polecenia są precyzyjne, a sterowanie przyciskami i konfiguracja z dwoma drążkami dają graczom bezpośredni wpływ na celowanie. Z góry określone tendencje z poprzedniej wersji gry zanikają, zastąpione bardziej naturalnym wyczuciem czasu. Krawędzie wewnętrzne i zewnętrzne charakteryzują się większą zmiennością, a domyślny poziom trudności zapewnia wyważone wyzwanie bez konieczności natychmiastowej regulacji suwaka. Odbijający nadal źle oceniają linię i długość, ale błędy wydają się zasłużone, a nie wymuszone przez sztywne systemy.

Bowling ma mniej udoskonaleń strukturalnych, ale zyskuje na niuansach dzięki nowej mechanice wiatru. Strzałka na mapie boiska oznacza kierunek i siłę, pozwalając graczom wykorzystać naturalne warunki do wzmocnienia zamachu lub wydłużenia uderzeń loft podczas odbijania. Oferuje to niewielki, ale istotny wymiar taktyczny. Brakuje szewu wobble, obecnie standardowej odmiany w prawdziwym krykiecie, a także knuckleballa, noszonego przez wielu współczesnych graczy. Mimo to, rdzeń bowlingu pozostaje niezmienny.

„Cricket 26 prezentuje o wiele przyjemniejszą reprezentację sportu niż Cricket 24.” — Tristan Ogilvie

Animacje zawodników charakteryzują się dbałością o szczegóły, szczególnie w akcjach bowlingowych. Rozpoznawalne ruchy Nathana Lyona, Mitchella Santnera i Jofry Archera dodają im charakteru i praktycznego znaczenia. Wcielając się w Archera, uwydatniamy połączenie swobodnego podejścia i dynamicznego uwalniania emocji, które wyróżniają go w prawdziwych rozgrywkach. Korekty w timingu stają się bardziej przemyślane wraz z rotacją zawodników, zapewniając głębszy rytm w dłuższych meczach.

Fielding przechodzi jedną z najbardziej widocznych zmian. Przejścia od zbiórek do rzutów są szybsze, nowe animacje łapania dodają energii, a rzuty sztafetowe pojawiają się z konsekwentnym zamysłem. Pozostałe dziwactwa hamują postęp. System wybiegania w zwolnionym tempie często prowadzi do błędnych rzutów, a zachowanie bramkarza waha się między obojętnością a nieprawdopodobnym atletyzmem. Mimo to, fielderzy śledzą piłkę z większą determinacją niż we wcześniejszych wersjach, a stuknięcia z powrotem, ratujące granice, wprowadzają satysfakcjonującą dynamikę.

Jedną z głównych cech gry, tryb Ashes, brakuje głębi, na jaką wskazuje branding. Oferuje on pełną serię pięciu testów na australijskich arenach, w tym mecz dzień-noc w Brisbane, jednak struktura rozgrywki wydaje się cienka. Przygotowanie obejmuje krótkie minigry treningowe, prosty dobór składu i powtarzające się konferencje prasowe. Wiele pytań zadawanych na tych konferencjach zawiera błędy merytoryczne, co osłabia immersję. Cele meczowe wahają się od rozsądnych do ekstremalnych, a system pewności siebie drużyny ulega wahaniom, nie przynosząc jednoznacznych konsekwencji.

„Wydaje się, że włożono w to tyle samo wysiłku i przemyśleń, co w podejście Anglii do odbijania w drugim dniu niedawnego pierwszego testu Ashes.” — Tristan Ogilvie

Niespójność dotyczy również dokładności składu. Brendan Doggett, który niedawno zadebiutował w reprezentacji Australii, nie znajduje się w składzie na Ashes. Niektóre cele wymagają nierealistycznych wskaźników punktowych, takich jak utrzymanie ośmiu runów na over w meczu testowym. Ich realizacja dodaje pewności siebie, ale wynikające z tego korzyści rzadko wpływają na wyniki na boisku. Procedura powtarza się we wszystkich pięciu meczach z ograniczoną zmiennością, co nadaje trybowi mechaniczny charakter.

Do oferty The Ashes dołączony jest nowy tryb kariery menedżerskiej, choć nie oferuje on zbyt wielu przełomowych pomysłów. Tryb ten wyklucza nadzór nad budżetem, zatrudnianie personelu ani podejmowanie bardziej dogłębnych decyzji administracyjnych. Zawodnicy wybierają drużyny, dostosowują harmonogramy treningów i rozgrywają mecze lub je symulują. Symulacja nie zawiera elementów wizualnych, pozostawiając do interpretacji jedynie karty wyników i raporty tekstowe. Dostępność w reprezentacji narodowej również nie jest brana pod uwagę, przez co najlepsi zawodnicy są wybierani w trakcie sezonów krajowych, podczas gdy powinni być zajęci obowiązkami w reprezentacji.

Problemy techniczne również obciążają tryb zarządzania. Menu się nie ładują, ekrany treningowe się zawieszają, a w niektórych przypadkach próby sfinalizowania składów powodują awarię gry. Problemy te zmniejszają długoterminowe zaangażowanie i osłabiają poczucie kontroli systemowej, na której zazwyczaj opierają się tryby zarządzania.

„Regularnie traci połysk, jakby polerowano go kawałkiem papieru ściernego o gradacji 60 wyjętym z torby podróżnej Davida Warnera.” — Tristan Ogilvie

Pozostałe obszary zachowują wiele z tego, co wprowadzono w Cricket 24. Tryb kariery gracza pozostaje w dużej mierze niezmieniony. Tryb Pro Team powraca ze swoją strukturą mikropłatności i niewydanym trybem Centurian oznaczonym jedynie jako „Wkrótce”. Narzędzia do personalizacji zawodników, sprzętu i stadionów pozostają drogie. Licencjonowanie przynosi mieszane rezultaty: dziewięć z dziesięciu drużyn IPL pojawia się oficjalnie, ale importowanie składów z Indii i RPA nadal zależy od twórców społecznościowych, a nowozelandzkie zawody Super Smash zostały usunięte.

Niespójności na boisku stają się bardziej widoczne podczas zaciętych meczów. Odwołania pozostają bez odpowiedzi bez możliwości weryfikacji. Krawędzie do bramkarza czasami skutkują decyzją o not-out bez wyjaśnienia. Złapanie poza linią boiska może być ważne nawet wtedy, gdy powtórki pokazują, że fielder nadepnął na linę. Przerwy w grze na deszczu i korekty Duckworth-Lewis działają teoretycznie, ale zdarzają się nietypowe wyniki. Mecz T20 zakończył się po trzech overach pierwszej zmiany wynikiem wymuszonym przez deszcz, mimo że tylko jedna drużyna odbiła piłkę.

Awarie występują we wszystkich trybach. Tablice wyników są niekompletne, elementy interfejsu użytkownika wydają się niekompletne, a sztuczna inteligencja nie podejmuje decyzji. Rzucający rozpoczynają testy powtarzającymi się krótkimi rzutami lub przydzielają specjalistom od odbijania do otwierania rzutów. Komentatorzy mają podobne problemy. Obecność Davida Gowera i Adama Gilchrista dodaje wiarygodności, ale dialogi są wyrwane z kontekstu, co sprawia wrażenie, że komentatorzy reagują na niezwiązane ze sobą sekwencje.

Pomimo tych niedociągnięć, podstawowa gra na boisku pokazuje wyraźny postęp. Szybsze odbijanie i ostrzejsza gra w polu zmniejszają frustrację, która często pojawiała się we wcześniejszych tytułach. Gdy systemy się ze sobą zgrają, gra oferuje napięte overy, wiarygodne tempo i zróżnicowane sytuacje meczowe. Ten fundament daje studiu możliwość udoskonalenia rozgrywki poprzez aktualizacje, kontynuując schemat wypracowany w poprzednich odsłonach.

Wsparcie po premierze już się rozpoczęło. W pierwszym tygodniu pojawiło się wiele poprawek, które rozwiązały problemy ze stabilnością i grafiką. Jednak długoterminowe zaufanie pozostaje niepewne. Lata aktualizacji Cricket 24 pozostawiły pewne problemy nierozwiązane. Porównania obu gier pokazują utrzymujące się problemy z modelami graczy i stabilnością rozgrywki. Te sygnały rodzą pytania o to, jak bardzo poprawiona zostanie gra Cricket 26 i czy podstawowe wady uda się usunąć w rozsądnym czasie.

Obecna wersja gry pozostawia mieszane uczucia. Oferuje ona bardziej wiarygodną reprezentację krykieta niż jej poprzedniczka, z autentycznymi ulepszeniami w zakresie timingu, ruchu i prezentacji. Jednocześnie jednak integruje te osiągnięcia z konstrukcją obarczoną błędami, uproszczonymi nowymi trybami i niepełną implementacją. Rezultat jest grywalny i często angażujący, ale nierówny.

„Z pewnością nie umknęła mi ironia, że projekt dedykowanego trybu zarządzania w grze Cricket 26 wydaje się być nieco źle zarządzany.” — Tristan Ogilvie

Dalszy rozwój Cricket 26 zależy od tego, jak szybko i gruntownie Big Ant Studios rozwiąże podstawowe problemy techniczne. Mocny model odbijania i ulepszone pole gry stanowią solidną podstawę, ale problemy ze stabilnością i nowe, płytkie tryby gry uniemożliwiają grze osiągnięcie pełnego potencjału. Gra jest tytułem, który potrafi zaskakiwać i zapewniać ciągłe napięcie, ale wciąż brakuje mu spójności.

Dla graczy śledzących aktualizacje, kolejne łatki pokażą, czy Cricket 26 może stać się niezawodną symulacją krykieta, jaką zamierza osiągnąć. Fundamenty są już gotowe, a rytm gry ujawnia się, gdy systemy trzymają się kupy. Do czasu pojawienia się poprawek, doświadczenie pozostaje nieprzewidywalne, oscylując między imponującymi sekwencjami a zatrzymanym postępem.

W grę Cricket 26 można grać na PC (Steam) tutaj.