Gatunek gier inspirowany Timem Burtonem na fali wznoszącej

Pojawia się nowy trend w grach, oparty na mrocznym, ekscentrycznym i kapryśnym stylu, często kojarzonym z twórczością Tima Burtona. Te "Burtonlikes" łączą przytulny horror z estetyką inspirowaną animacją poklatkową, z postaciami o bladych, zmęczonych oczach i dziwnymi, podobnymi do snów światami. Gry takie jak Lost in Random, Harold Halibut, The Midnight Walk i nadchodzące Gloomy Eyes dzielą to charakterystyczne wizualne DNA, czerpiąc z filmowej spuścizny Burtona, jednocześnie tworząc unikalne wrażenia z rozgrywki. Choć nie każda niesamowita gra pasuje do tej etykiety, Burtonlikes wyróżniają się równowagą między makabrycznym urokiem a przystępnością, faworyzując to, co dziwne, a nie naprawdę przerażające.

Termin "Burtonlike" po raz pierwszy przyszedł na myśl niektórym graczom wraz z wydaniem Lost in Random w 2021 roku. Oprawa wizualna gry sprawiała wrażenie wyciągniętej prosto z filmu poklatkowego - nieprzypadkowo, ponieważ twórcy otwarcie powoływali się na wpływy od Laika Studios po filmy samego Burtona. Główny bohater, Even, wyglądał jak ożywiony goth z centrum handlowego z połowy 2000 roku, blady i zmęczony, w świecie, w którym światło słoneczne wydawało się mitem. Ta mieszanka dziecięcego zachwytu i niepokojących szczegółów przygotowała grunt pod szerszy ruch estetyczny.

Stop motion odgrywa kluczową rolę w tożsamości gatunku. Własne filmy Burtona Corpse Bride i Frankenweenie - oraz jego produkcja The Nightmare Before Christmas - pomogły zdefiniować ten wygląd. Chociaż Koszmar został wyreżyserowany przez Henry'ego Selicka, jego połączenie kapryśnych postaci i nawiedzających scenerii pozostawiło trwały ślad kulturowy, który został również przeniesiony do Koraliny Selicka, prawdopodobnie najbardziej podobnego do Burtona filmu, którego Burton nigdy nie nakręcił.

Ostatnie lata przyniosły więcej gier. W 2024 roku pojawił się Harold Halibut, powolna narracyjna przygoda z ręcznie wykonanymi glinianymi modelami i wizualizacjami poklatkowymi. Podążał on za zmęczonym bohaterem nawigującym po życiu na pokładzie podwodnego statku kosmicznego, łącząc wizualną dziwność z intymną opowieścią. The Midnight Walk, przytulny horror logiczny od MoonHood Studios, poszedł o krok dalej - wykorzystując rzeźbione gliniane lalki i ręcznie tworzone światy, aby stworzyć niesamowitą, ale zachęcającą atmosferę. Tutaj gracze prowadzili Potboya przez epizodyczne rozdziały, spotykając postacie, które czuły się, jakby należały do pobocznej historii Burtona.

Tej jesieni do tego grona dołączy Gloomy Eyes. Jej założenie - dziewczyna i jej przyjaciel zombie próbujący przywrócić słońce do ponurego świata - brzmi jak szyte na miarę dla gatunku. Rozgrywka łączy rozwiązywanie zagadek z eksploracją w etapach przypominających dioramy, przełączając kontrolę między dwoma głównymi bohaterami. Deweloperzy otwarcie powołują się na filmy poklatkowe Burtona jako inspirację, a styl graficzny mógłby posłużyć za kadr z Corpse Bride.

Dyskusja o burtonowskich inspiracjach naturalnie rodzi pytanie o granice. Gry takie jak Bramble: The Mountain King dzielą mroczny baśniowy klimat, podczas gdy Little Nightmares pasuje do niektórych wizualnych wskazówek, ale skłania się ku bardziej intensywnemu horrorowi. Jeśli istnieje definiująca linia, to Burtonlikes dąży do "przytulnego horroru" - niepokojącego, ale nie przytłaczającego, z miejscem na urok, humor i serce.

Idea przytulnego horroru jest ważna. W Burtonlikes mrok jest łagodzony przez surrealizm i zabawę. Śmierć, rozkład i zacienione zakątki istnieją obok kaprysu i niewinności. Ta dwoistość sprawia, że są one dostępne dla szerszej publiczności - z tego samego powodu Koszmar przed Bożym Narodzeniem pozostaje kamieniem milowym kultury dziesiątki lat po premierze.

Sama gra Lost in Random wyrosła poza swoje pierwotne przygodowe korzenie. Lost in Random: The Eternal Die, spin-off roguelike od nowego studia Stormteller Games, wykorzystuje tę samą nietypową scenerię i prowadzi ją przez szybką, powtarzalną walkę. Gracz wciela się w królową Aleksandrę, uwięzioną w przeklętej kości, którą kiedyś rządziła, a teraz walczy na proceduralnie generowanych arenach z bronią, specjalnymi kartami i pomocą czującej kości o imieniu Fortune. Mroczna estetyka fantasy pozostaje nienaruszona, wzmacniając sposób, w jaki burtonowski wygląd może zostać przeniesiony do zupełnie innych gatunków.

Mieszanka stylizowanej oprawy wizualnej, dziwacznych postaci i spójności tematycznej sprawia, że The Eternal Die pozostaje w burtonowskim klimacie, nawet jeśli zmienia punkt ciężkości rozgrywki. Podczas gdy oryginalne Lost in Random opierało się na eksploracji i narracji, The Eternal Die stawia na akcję i różnorodność budowania, ale wciąż czuje się jak w domu w rosnącym katalogu podgatunku.

Jedną z rzeczy, która odróżnia Burtonlikes od szerszych tytułów z gatunku horroru lub fantasy, jest celowe uwzględnienie ręcznie wykonanej niedoskonałości. Niezależnie od tego, czy jest to dosłownie rzeźbiona glina, czy cyfrowe modele zaprojektowane tak, aby wyglądały na ręcznie robione, gry te oddają dotykowy urok filmów poklatkowych. Postacie często mają przerysowane cechy - duże oczy, zgrabne kończyny, krzywe uśmiechy - które sprawiają, że są natychmiast rozpoznawalne i nieco niepokojące, ale nie popadają w koszmar.

W miarę jak trend ten nabiera rozpędu, deweloperzy mogą zacząć identyfikować swoje gry jako Burtonlikes w marketingu, a nie tylko odnosić się do The Nightmare Before Christmas jako inspiracji. Taka etykieta może dać graczom natychmiastowe poczucie tego, czego mogą się spodziewać: kapryśnego mroku, bajkowych światów i wizualizacji inspirowanych animacją poklatkową.

Rosnąca popularność horroru w grach, w połączeniu z rosnącym zapotrzebowaniem na przytulniejsze, bardziej zrównoważone emocjonalnie doświadczenia, tworzy podatny grunt dla rozkwitu Burtonlikes. Na rynku jest miejsce zarówno na pełną grozę, jak i łagodniejsze, bardziej dziwaczne cienie rzucane przez światy inspirowane Burtonem. Podczas gdy estetyka jest zakorzeniona w historii filmu, interaktywność gier pozwala graczom odkrywać te przestrzenie w sposób, jakiego nie może zaoferować żaden film.

Burtonlikes to nie tylko przelotny ukłon w stronę stylu słynnego reżysera; reprezentują one połączenie tradycji wizualnego opowiadania historii z nowoczesnym projektowaniem gier. Od przygód z rzucaniem kostką po tajemnice wyrzeźbione z gliny, gry te zapraszają graczy do przestrzeni, które są jednocześnie dziwne i znajome. Być może gatunek ten dopiero raczkuje, ale jego fundamenty są silne, a z każdym nowym tytułem jego tożsamość staje się coraz wyraźniejsza.

Dla graczy, którzy wychowali się na filmach Burtona lub po prostu doceniają mieszankę przerażającego i uroczego, Burtonlikes oferują przestrzeń, w której makabra jest przystępna, a nawet pocieszająca. Wraz z kolejnymi premierami na horyzoncie i deweloperami przyjmującymi tę etykietę, ten wyłaniający się gatunek może stać się trwałym elementem krajobrazu gier.