Drop Duchy: Jak grać w taktyczną grę Roguelite, która wciągnęła wszystkich?

Kojarzysz ten moment w Tetris, w którym idealny element wsuwa się na miejsce, oczyszcza rząd i daje ci ten mały zastrzyk dopaminy? Wyobraź sobie to teraz, ale zamiast zdobywać punkty, gromadzisz zasoby, przygotowujesz armie i planujesz upadek wrogich terytoriów na całej planszy. To właśnie Drop Duchy - i choć na początku wygląda jak block-dropper, szybko przekształca się w coś znacznie bardziej strategicznego i dziwnie uzależniającego.

Z pozoru Drop Duchy przypomina hybrydę Carcassonne, Dicey Dungeons i Balatro, ale to nie tylko zapożyczanie pomysłów - to tworzenie czegoś zupełnie świeżego. Grę można sprawdzić na platformie Steam, gdzie już zdobyła solidną popularność. Jeśli jesteś fanem powolnych roguelitów, zagadkowej walki i mechaniki budowania talii, która nagradza eksperymenty, ta gra jest warta uwagi.

Tetris Vibes, Balatro Heart

Pierwsze minuty w Drop Duchy są zwodnicze. Upuszczasz kafelki lasów lub gór w kształcie litery L na mapę z siatką, starając się je efektywnie ułożyć. To jest "łatwa" faza - przytulne narastanie, które deweloperzy z Sleepy Mill Studio stworzyli celowo. Ale gdy runda dobiegnie końca, a kafelki zamienią się w rzeczywiste zasoby i jednostki wojskowe, cały ton się zmienia. Nagle nie tylko budujesz, ale także strategujesz.

Zaczynasz gromadzić talię płytek terenu, struktur i kart jednostek, a następnie ruszasz do bitew, które opierają się bardziej na planowaniu taktycznym niż na reakcjach odruchowych. Przypomina to trochę Dicey Dungeons, gdzie twoja talia ewoluuje w miarę postępów, ale faktyczne rozmieszczenie i matematyka walki przypominają mi pętlę rozgrywki Balatro.

Stworzona przez mózg gier planszowych

Reżyser gry Jean-Baptise Oger ma obsesję na punkcie gier planszowych - jego kolekcja 400 tytułów w pewnym sensie to zdradza - i można poczuć tę miłość w każdej mechanice Drop Duchy. W rozmowie z serwisem Polygon wspomniał, że gry takie jak Cartographers i Dorfromantik miały na niego duży wpływ. To wyjaśnia, dlaczego układanie kafelków jest tak fizyczne i satysfakcjonujące. Ma to napięcie prawdziwej sesji stołowej, ale z szybkim tempem i powtarzalnością dobrego roguelite.

Co ciekawe, upuszczasz nie tylko własne płytki. Czasami umieszczasz również płytki wroga, psując ich konfigurację, przynęcając ich do złego pozycjonowania lub wymuszając niewygodne dopasowania. Ten poziom głębi sprawia, że gra pozostaje świeża nawet po kilkudziesięciu uruchomieniach.

Problem matematyczny

Oto coś, co może wprawić niektórych graczy w zakłopotanie, ale jest całkowicie zamierzone: w walce nie ma automatycznego obliczania. Musisz ręcznie sumować wartości ataku i obrony, szacować pojedynki i modlić się, że dobrze policzyłeś.

"Nawet jeśli przegrasz, bo nie poradziłeś sobie z matematyką, i tak nie posunąłbyś się dalej". - Jean-Baptise Oger

Tak, to prawdziwy cytat. Oger wie, że ten element matematyczny nie będzie dla wszystkich i już rozważa tryb automatycznego obliczania dla ułatwienia dostępu, zwłaszcza dla graczy z dyskalkulią. Częścią uroku gry jest jednak lekka niepewność. Nagradzane jest planowanie, a nie perfekcja.

• Zacznij od podstawowej talii płytek terenu i typów jednostek.
• Umieszczaj płytki na siatce, aby generować zasoby (takie jak drewno, kamień lub populacja) i odblokowywać struktury lub oddziały.
• Dobieraj nowe płytki między rundami, aby ulepszyć swoją talię.
• Użyj tych płytek, aby przygotować się do walki - pozycjonowanie ma znaczenie, ponieważ jednostki oddziałują inaczej w zależności od umiejscowienia.
• Walcz z wrogami, porównując statystyki i przewagi pozycyjne, starając się kontrolować planszę, zachowując swoją armię w nienaruszonym stanie.
• Postępuj przez biomy, które stają się coraz ciemniejsze i trudniejsze, odblokowując nowe typy płytek i pasywne modyfikatory.

Gra nakłada warstwy złożoności powoli, więc początkowe przebiegi przypominają rozgrzewkę. Ale im głębiej wchodzisz, tym więcej od ciebie wymaga - mądrzejszych zagrań, ściślejszego dopasowania płytek, lepszego planowania zasobów. Gra nie jest karząca, ale jest wymagająca.

Drop Duchy to jedna z tych gier niezależnych, które skradają się do ciebie. Wygląda na prostą, ale robi około pięciu rzeczy naraz - łamigłówka kafelkowa, gra karciana, symulator strategiczny, konstruktor plansz i roguelite - wszystko razem. Nigdy jednak nie wydaje się to przytłaczające, ponieważ krzywa uczenia się jest tak dobrze dopasowana. Za każdym razem, gdy zginiesz, poznasz kilka nowych mechanik i wrócisz ostrzejszy.

Wciąż jest miejsce na rozwój (np. dodanie opcji dostępności lub ulepszenie interfejsu użytkownika), ale podstawowa pętla jest już solidna. Jeśli podoba ci się pętla Balatro: graj - ucz się - powtarzaj lub logika siatki z Into the Breach, prawdopodobnie spodoba ci się to, co próbuje zrobić Drop Duchy. Tylko nie zdziw się, gdy twoja szybka sesja zamieni się w trzygodzinną strategię.