Jak Supergiant udoskonalił Hades 2 poprzez wczesny dostęp i reakcje graczy

Wywiad z twórcami gry Hades 2 daje jasny wgląd w to, jak Supergiant Games podchodziło do jej kontynuacji jako kontynuacji, a nie resetu. Od samego początku studio traktowało Hades 2 jako rozwinięcie pomysłów zasianych podczas tworzenia pierwszej gry. Rezultatem jest roguelike, który ma znajomą strukturę, a jednocześnie absorbuje nowe systemy, postacie i narrację. Historia Melinoë nie pojawiła się nagle po premierze Hadesa. Według studia istniała ona w zarysie wiele lat wcześniej, będąc raczej możliwością niż obietnicą.

W relacji opublikowanej w ramach podsumowania roku, GamesRadar+ przedstawił Hades 2 zarówno jako produkt długoterminowego planowania, jak i studium przypadku zdyscyplinowanej iteracji. Proces Supergiant opierał się na powściągliwości. Zespół unikał równoległych projektów i w pełni zaangażował się w jedną linię produkcyjną, pozwalając pomysłom powoli dojrzewać i reagować na zmiany.

" W Supergiant skupiamy się na jednym projekcie na raz" - mówi dyrektor kreatywny Greg Kasavin. "Przy każdym projekcie, w ramach budowania świata gry, rozważamy inne historie, które można opowiedzieć w tym świecie." - Greg Kasavin

To podejście ukształtowało sposób, w jaki zbudowano Hades 2. Podczas gdy główne wątki narracyjne z udziałem Melinoë, Hekate i Chronosa zostały ustalone wcześnie, tkanka łączna między postaciami pozostała otwarta. Wczesny dostęp stał się mechanizmem do rozwiązania tej niepewności. Studio weszło do programu Early Access później niż w przypadku oryginalnego Hadesa, przenosząc więcej zawartości do publicznej wersji i skracając ogólne okno testowe do około 18 miesięcy. Mimo to cel pozostał ten sam: stworzyć przestrzeń do słuchania, dostosowywania i poprawiania.

"Decyzja o tym, kiedy uruchomić grę we wczesnym dostępie, jest ważną decyzją dla dewelopera" - mówi Kasavin. "Chcesz, aby twoja gra była na tyle zaawansowana, aby można było w nią grać i cieszyć się nią bez wielu zastrzeżeń, ale nie chcesz, aby twoja gra była tak zaawansowana, że nie masz czasu odpowiedzieć na wszystkie otrzymane opinie".

Ta równowaga definiowała znaczną część rozwoju Hades 2. Podstawowa mechanika zmieniała się wielokrotnie. Sprint Melinoë został spowolniony po tym, jak wczesne wersje okazały się zbyt liberalne. Systemy zasobów zostały rozszerzone, odzwierciedlając jej rolę jako wiedźmy z dostępem do większej liczby walut i mechaniki rytuałów niż Zagreus. Elementy wizualne, w tym grafika postaci, były dodawane i dopracowywane w miarę upływu czasu, a nie blokowane na wczesnym etapie.

Najbardziej znacząca zmiana nastąpiła po zakończeniu wczesnego dostępu. Supergiant przerobił zakończenie gry w następstwie długotrwałej reakcji społeczności. Decyzja ta wiązała się z ryzykiem, ponieważ pojawiła się wraz z wersją 1.0, a nie podczas testów. Reakcja graczy potwierdziła ten ruch. Zmienione zakończenie zmieniło relację fabuły z czasem, pamięcią i konsekwencjami, dostosowując strukturę do tematu.

"To gra, która bada wpływ czasu - pomysły dotyczące różnych wyników i możliwości, które mogły się wydarzyć" - mówi Kasavin. "Myśleliśmy o takich tematach, ulepszając szczegóły fabuły w odpowiedzi na opinie graczy".

Rezultat jest niezwykły nawet jak na standardy roguelike. Gracze, którzy doświadczyli obu zakończeń, mają teraz dwa kanoniczne wspomnienia narracji, odzwierciedlające pęknięte linie czasowe bohaterów. To nawarstwienie wzmacnia ideę, że Hades 2 nie jest przeznaczony do czystego rozwiązania. Podobnie jak jego poprzednik, można w niego grać w nieskończoność.

"Hades 2, podobnie jak oryginał, jest grą, w którą technicznie można grać w nieskończoność" - mówi Kasavin. "Ma ona scenariusz składający się z ponad 400 000 słów i ponad 30 000 linii głosowych - około 50% więcej niż oryginał. Obejmuje to wszystkie najważniejsze szczegóły, które chcieliśmy uwzględnić w naszej obsadzie postaci".

Obsada ta znacznie się powiększyła. Bogowie olimpijscy powrócili wraz z nowymi dodatkami, w tym Herą, Hestią, Apollem i Hefajstosem. Postacie chtoniczne, takie jak Eris, Moros i Nemezis, zyskały na znaczeniu, podczas gdy Circe i Medea pojawiły się jako dawcy dobrodziejstw na powierzchni. Rozszerzenie było bezpośrednią odpowiedzią na opinie z pierwszej gry, w której gracze chcieli szerszego zakresu mitologii bez poświęcania głębi.

Wczesny dostęp umożliwił ten rozwój bez destabilizacji fundamentów. Supergiant uniknął hurtowego przeprojektowywania systemów. Zamiast tego nałożył nową zawartość na sprawdzone struktury, dostosowując balans tam, gdzie było to konieczne. Podejście to rozciągnęło się na projekt audio. Kompozytor Darren Korb stworzył największą jak dotąd ścieżkę dźwiękową studia, obejmującą Olympus, Underworld i nowe regiony o odrębnej tożsamości tonalnej.

"Muzyka była kluczowa dla każdej z naszych gier" - mówi Kasavin. "Ponieważ gra trafia do wielu różnych miejsc, od wyżyn Olimpu po głębiny Podziemi, różnorodność muzyczna naprawdę pomaga zdefiniować, jak te miejsca różnią się od siebie i są charakterystyczne same w sobie".

Jednym z wyróżniających się przykładów jest Scylla and the Sirens, przerobiona na zespół glam rockowy. Walka z bossem integruje muzykę bezpośrednio z mechaniką, z fragmentami piosenki powiązanymi z fazami walki.

"Spodobał nam się pomysł zmierzenia się z tym mitycznym zespołem, rozbierając jego muzykę na części" - mówi Kasavin. "Scylla and the Sirens mówi wiele o ogólnym tonie doświadczenia".

Strojenie mechaniczne pozostawało stałym punktem tarcia. Niektórzy gracze opierali się usunięciu lub przerobieniu potężnych dobrodziejstw. Oryginalny Sprint Kuźni Hefajstosa stał się punktem zapalnym. Odpowiedź Supergiant kładła nacisk na spójność, a nie na sentymenty.

"Przez cały okres wczesnego dostępu iterowaliśmy różne rodzaje zawartości" - mówi Kasavin. "Ważne jest, by nie przywiązywać zbyt dużej wagi do tych rzeczy, gdy służą one spójnej całości".

Zamiast odrzucać pomysły, zespół przeniósł je w inne miejsce. Podstawowe zachowanie Kuźni Sprintu zostało przeniesione do Aspektu Nyx w broni Czarny Płaszcz, co pozwoliło zachować mechanikę i jednocześnie poprawić balans.

"Czasami pomysły na bonusy i zdolności znajdują w ten sposób nowy dom" - mówi Kasavin.

Łączny efekt tych decyzji definiuje tożsamość Hades 2. Jest to sequel zbudowany poprzez akumulację, korektę i wyważone ryzyko. Wczesny dostęp nie był traktowany jako faza marketingowa lub test warunków skrajnych. Funkcjonował jako narzędzie projektowe, pozwalając Supergiant na publiczne testowanie założeń i wprowadzanie poprawek bez utraty kierunku.

"Gdybyśmy znali wszystkie problemy i możliwości gry, nie musielibyśmy spędzać półtora roku na rozwoju we wczesnym dostępie".

"Myślę, że w Supergiant nauczyliśmy się kochać i ufać procesowi dochodzenia do końcowego rezultatu." - Greg Kasavin

To zaufanie leży u podstaw sukcesu Hades 2. Gra nie prezentuje się jako ukończona w tradycyjnym sensie. Zamiast tego odzwierciedla studio, które chce traktować rozwój jako ciągłą rozmowę, nawet po premierze. Wywiad z deweloperem Hades 2 wyraźnie pokazuje tę filozofię, opierając swoje osiągnięcia nie na zaskoczeniu lub ponownym odkryciu, ale na cierpliwości, uwadze i chęci zmiany.