Twórcy Arc Raiders wspominają o porzuconych pomysłach, nieudanych prototypach i poszukiwaniu zabawy

Arc Raiders pojawiło się jako jedna z najbardziej widocznych premier 2025 roku, ale jego droga do premiery była określona przez objazdy i długą sekwencję odrzuconych eksperymentów. Embark Studios zbudowało i porzuciło całe systemy, zanim zdecydowało się na strzelankę wydobywczą, za którą obecnie stoi studio. To, co przetrwało do premiery, zostało ukształtowane mniej przez jedną wizję, a bardziej przez chęć testowania pomysłów, dopóki się nie zepsują.

Patrick Söderlund, założyciel i dyrektor generalny, opisuje wczesne etapy jako rok spędzony na konstruowaniu wewnętrznych narzędzi, jednocześnie akceptując, że błędy były nieuniknione. Jego spojrzenie na ten proces jest bezpośrednie, szczere i osadzone w realiach dużego kreatywnego projektu.

"Większość pierwszego roku spędziliśmy na budowaniu narzędzi... Wiedziałem też, że nie wszystko pójdzie dobrze. Po drodze popełnimy mnóstwo błędów, które musieliśmy zaplanować i przygotować się na ich popełnienie". - Patrick Söderlund

Studio pierwotnie pokazało grę jako strzelankę PvE o innym tonie i strukturze. Wiele z tej wersji zniknęło. Söderlund podsumował zmianę dosadnym porównaniem.

"Zgadnij co? Jeśli próbujesz wysłać ludzi na Marsa, rozbijesz kilka rakiet. My rozbiliśmy kilka rakiet". - Patrick Söderlund

Pracownicy Embark wspominają konkretne prototypy, które nigdy nie przeszły wewnętrznych testów. Projektantka techniczna Nora Silow pracowała nad wczesną koncepcją wroga opisywanego jako czworonożne stworzenie atakujące mapę. Został on usunięty, gdy zespół dopracował tempo walki i przejrzystość wizualną. Wiele innych koncepcji spotkało się z tym samym końcem, ponieważ projekt zmierzał w kierunku czystszej pętli ekstrakcji.

Starszy artysta techniczny Paul Greveson zauważa, że kilka obiecujących pomysłów wyglądało lepiej na papierze niż w aktywnej grze.

"Czasami pomysły zapisane na papierze brzmią naprawdę fajnie, gdy o nich rozmawiamy, ale tak naprawdę teraz cały czas biegam i szukam". - Paul Greveson

Metoda studia polegała na ciągłym testowaniu, nawet jeśli testy te wykazywały wady w założeniach stojących za daną funkcją. Producent wykonawczy Aleksander Grøndal opisuje ten cykl jako praktyczną konieczność, a nie twórczy rozkwit. Systemy były wdrażane, testowane, przekształcane lub usuwane, często w krótkich odstępach czasu.

"Znalezienie zabawy nie zawsze jest rzeczą, której nie można po prostu automatycznie powiedzieć: "Po prostu to zrobimy i będzie fajnie". To, co wiesz, to to, że pracujesz i wkładasz daną rzecz, a ona nie działa tak, jak chcesz. Musisz więc zacząć ją przerabiać, powtarzać i być może przemyśleć niektóre z początkowych założeń... To wynika z grania w grę i zabawy z tym, co stworzyłeś". - Aleksander Grøndal

Ostateczna forma Arc Raiders jest wynikiem tych cykli. Gra zachowuje ślady swoich szerszych ambicji, ale jej wyraźniejsze skupienie się na strzelance wydobywczej odzwierciedla chęć porzucenia nieporęcznych elementów. Embark często wyjaśniał, że jego priorytetem nie jest nowość sama w sobie, ale pętla, która jest stabilna i powtarzalna po dziesiątkach godzin.

Proces stojący za Arc Raiders pokazuje, jak studio może zbudować duży projekt, odrzucając więcej niż wysyła. W tym przypadku tożsamość gry ugruntowała się dopiero po tym, jak studio porzuciło wczesne oczekiwania i przebudowało ją wokół tego, co sprawdziło się w praktyce, a nie w teorii.

Czytaj także: Arc Raiders niedawno dodało dedykowany tryb Duo i obniżyło ceny kosmetyczne w szybkiej odpowiedzi na wczesne opinie. Aktualizacja zmieniła sposób dobierania graczy, grupując drużyny składające się z dwóch graczy przy jednoczesnym zachowaniu krótkich czasów oczekiwania w kolejce, zapewniając graczom bardziej spójną strukturę dla mniejszych drużyn.