Erika Ishii o grach, które zdefiniowały jej karierę w opowiadaniu historii

Erika Ishii spędza 2025 rok w widocznym miejscu w kulturze gier, ale praca stojąca za tym momentem sięga dziesięcioleci wstecz. W niedawnym wywiadzie dla Game Rant, Erika Ishii opowiedziała o trzech grach, które uważa za swoje ulubione gry wszech czasów. Wybory wskazują nie tyle na lojalność gatunkową, co na momenty, w których gry zmieniły sposób rozumienia opowiadania historii, emocji i zasięgu medium.

Rozmowa ma miejsce krótko po premierze Ghost of Yotei, gry dostępnej wyłącznie na PlayStation 5, która ukazała się 2 października 2025 roku. Ishii wciela się w Atsu, kobietę kierującą się zemstą po tym, jak jej rodzina została zamordowana, a ona sama pozostawiona na pewną śmierć. Rola ta stawia Ishii w centrum kontynuacji Ghost of Tsushima, gry, którą Sucker Punch publicznie podziwia od lat. Podczas promowania projektu Ishii wykorzystał okazję, by spojrzeć wstecz, wymieniając The Legend of Zelda: The Wind Waker, Return of the Obra Dinn i The Last of Us jako gry, które miały największe znaczenie.

Związek Ishii z grami poprzedza ich obecny profil. Jako dzieci pojawili się w telewizji, w tym w krótkiej roli w Full House, a później stali się znaną postacią na platformach stołowych i improwizowanych, takich jak Dropout's Game Changer i Dimension 20. Wielu fanów rozpoznaje również Ishii z Critical Role, gdzie wcielał się w postać Dusk. Oprócz tej pracy Ishii zbudował stabilną karierę aktora głosowego, przyczyniając się do takich tytułów jak Destiny 2, Mortal Kombat 1 i Apex Legends. Dla Ishii gry nie są pobocznym zainteresowaniem, ale równoległym językiem twórczym.

Omawiając The Legend of Zelda: The Wind Waker, Ishii skupił się na wyczuciu czasu i tonie, a nie na mechanice. Wydana na GameCube w 2003 roku gra wyróżniała się cieniowaną grafiką i ekspresyjną animacją, co stanowiło ostre zerwanie z oczekiwaniami stawianymi przez wcześniejsze tytuły z serii Zelda.

"Naprawdę tego potrzebowałam, gdy w nią grałam." - Erika Ishii

Komentarz ten określa Wind Waker jako osobistą kotwicę, a nie nostalgicznego faworyta. Ishii pochwaliła również gotowość Nintendo do podjęcia wizualnego ryzyka, opisując grę jako "wielką huśtawkę", która opłaciła się emocjonalnie. To poczucie przyzwolenia na stylizację, ekspresję i szczerość pojawia się wielokrotnie w późniejszej twórczości Ishii.

Return of the Obra Dinn odbiło się szerokim echem z różnych powodów. Ishii wspominał o tej grze już wcześniej, w tym w dyskusjach na temat ostatnich wydań, ale wciąż powraca do niej jako przykład tego, co gry mogą zrobić, czego inne media nie mogą. Tajemnica Lucasa Pope'a opiera się na dedukcji, pamięci i uwadze gracza, a postępy są bezpośrednio związane z tym, jak dobrze gracz rozumie fragmentaryczne sceny.

Dla Ishii wpływ gry polega na wykorzystaniu interaktywności jako struktury. Doświadczenie to nie przekłada się czysto na film czy prozę, a to ograniczenie jest jego siłą. Wzmocniło to przekonanie Ishii, że gry działają najlepiej, gdy opierają się na mechanice, która oddziela je od innych form narracji.

The Last of Us miało bardziej wyraźny wpływ na kierunek kariery Ishii'ego. Wydana w 2013 roku gra Naughty Dog, wraz z dodatkiem Left Behind, zmieniła sposób, w jaki ambicje narracyjne mogą istnieć w grze akcji głównego nurtu. Ishii opisał ją jako punkt zwrotny.

"The Last of Us zainspirowało mnie, a The Last of Us: Left Behind również w dużej mierze przyczyniło się do tego, że pokochałam gry narracyjne i zdecydowałam, że to jest to, co chcę robić w życiu." - Erika Ishii.

Trudno przecenić ten wpływ. The Last of Us doczekało się sequela, remake'u i remastera, a jego adaptacja HBO zdobyła nagrodę dla najlepszej adaptacji na The Game Awards w 2025 roku, pomimo podzielonego drugiego sezonu. Dla Ishii seria pokazała, że emocjonalna specyfika i komercyjny sukces nie wykluczają się wzajemnie.

Wymieniając tych faworytów, Ishii wyznaczył wyraźną granicę wokół samego Ghost of Yotei. Opisali tę grę jako zajmującą osobną kategorię, skomplikowaną przez osobiste zaangażowanie. Ishii powstrzymał się przed nazwaniem jej ulubioną, zauważając, że bliskość zmienia perspektywę. Mimo to przyznali, że tematyka gry jest ściśle związana z ich własnymi zainteresowaniami.

"Myślę, że nawet gdybym w niej nie grała, miałaby dla mnie duże znaczenie jako fanki gier, samurajów, westernów, filmów o zemście i wszystkich tych rzeczy, które kocham." - Erika Ishii.

Ten komentarz odzwierciedla raczej ciągłość niż zbieg okoliczności. Podziw Ishii dla Ghost of Tsushima poprzedza ich casting, a Ghost of Yotei rozszerza te pomysły przez nowy obiektyw. Rola Atsu umieszcza Ishii w ramach gatunku, który już ceni, zacierając granicę między fanem a wykonawcą.

Kariera Eriki Ishii nadal przebiega w różnych mediach, ale ich perspektywa pozostaje zakorzeniona w tym, jak gry funkcjonują jako systemy emocjonalne. Tytuły, które wyróżniają, nie są ujednolicone pod względem stylu czy skali. Łączą je momenty, w których projekt, narracja i wyczucie czasu są na tyle blisko siebie, że pozostawiają trwały ślad.