Cronos: The New Dawn Review - Horror, który pozostaje poza ekranem

Cronos: The New Dawn to najnowszy projekt Bloober Team, studia znanego z katalogu horrorów psychologicznych i niedawnej pracy nad remakiem Silent Hill 2. Gra pozycjonuje się jako współczesny horror, łącząc koncepcje science-fiction z głęboko niepokojącym horrorem ciała i wymagającą walką. Akcja gry rozgrywa się w zrujnowanym mieście New Dawn w Polsce lat 80-tych, gdzie choroba znana jako The Change zdziesiątkowała populację i zmieniła zmarłych w groteskowe potwory zwane Sierotami. Gracz wciela się w rolę Podróżnika, agenta tajemniczej organizacji zwanej Kolektywem, i ma za zadanie naprawić uszkodzone linie czasowe poprzez misje, które niosą ze sobą poważne konsekwencje.

Claire Lewis z Polygon opisała grę jako "współczesny horror w najlepszym wydaniu", chwaląc sposób, w jaki łączy ona systemy rozgrywki z silnym rdzeniem tematycznym. Zauważyła swój własny sceptycyzm, przypominając, że podczas gdy The Medium miało "strasznie spartaczone zakończenie", Cronos unika tego błędu, dostarczając wiele wyników, które rezonują długo po napisach końcowych.

Rdzeń Cronos zbudowany jest wokół eksploracji New Dawn przez Podróżnika. Wyposażony w skorupę temporalną protagonista jest oderwany od rzeczywistości, pozbawiony twarzy i jest bardziej narzędziem celu niż tradycyjnym bohaterem. Struktura misji Kolektywu wprowadza graczy do celów, których "Esencja" musi zostać zebrana w procesie znanym jako Wniebowstąpienie. Ta abstrakcyjna terminologia, którą Lewis określił mianem "problemu z rzeczownikiem własnym", może osłabić tempo w pierwszej połowie gry, ponieważ gracze są proszeni o żonglowanie pojęciami takimi jak poprzednicy, powołanie i wniebowstąpienie bez większej jasności. Jednak w miarę rozwoju narracji terminologia zaczyna służyć swojemu celowi, tworząc obcy system biurokratyczny, który z założenia wydaje się opresyjny.

Jak wygląda Cronos? Pod koniec lipca deweloperzy opublikowali na YouTube 35 minut rozgrywki. Aby zanurzyć się w atmosferze horroru, powinieneś to zobaczyć.

Samo miasto New Dawn idealnie nadaje ton. Śnieg pada w Wigilię, migoczące światła świecą nad ulicami oznaczonymi graffiti, a wnętrza pokryte są gnijącymi wnętrznościami. Jest to niepokojące, ale nie przytłaczające, połączenie samotności i rozkładu, które odzwierciedla rozpacz życia w czasach kwarantanny. Notatki i skargi mieszkańców ujawniają ich frustrację z powodu zamknięcia, odzwierciedlając zmęczenie, które wielu graczy może wciąż pamiętać z prawdziwych wydarzeń. Lewis podkreśliła to jako jedno z najsilniejszych narzędzi fabularnych gry, opisując, jak "mentalne składanie historii gry w całość za pomocą narracyjnych okruchów chleba" sprawiło, że świat ożył.

Sieroty to najbardziej przerażająca część Cronosa, wrogowie, którzy wprowadzają natychmiastowe napięcie do każdego spotkania. Łączą się ze zwłokami, by stać się silniejszymi, czasem czyhają wśród stosów ciał, a nawet po śmierci mogą się odrodzić, jeśli nie zostaną odpowiednio spalone paliwem do pochodni. Nasuwają się porównania do Nekromorfów z Dead Space, choć Cronos nakłada dodatkową strategię, czyniąc zarządzanie zasobami kluczowym. Broni palnej jest niewiele, ulepszenia są ograniczone, a tworzenie nie wstrzymuje gry, wymuszając staranne planowanie. Ten wybór projektowy wzmacnia czynnik strachu, ponieważ nawet interakcje w menu stają się ryzykownymi momentami, w których przetrwanie wisi na włosku.

Sama walka jest karząca i celowo restrykcyjna. Zarządzanie ekwipunkiem nieustannie zmusza gracza do podejmowania trudnych decyzji, a wiele broni można przeoczyć, jeśli gracz nie przeprowadzi dokładnej eksploracji. Bezpieczne pomieszczenia, przypominające skrytki z Resident Evil, oferują wytchnienie, ale nie bezpieczeństwo, ponieważ wrogowie wciąż mogą je naruszyć. Wszystko to buduje poczucie ciągłego napięcia. Lewis napisał, że gra "jest niezwykle karząca", ale jest to część jej tożsamości - przetrwanie jest zasłużone, a nie dane.

Cronos: The New Dawn jest dostępny na Steam.

Kolejną atrakcją jest aktorstwo głosowe. Kelly Burke wciela się w Podróżniczkę, która jest zarówno oderwana od rzeczywistości, jak i subtelnie emocjonalna, ożywiając postać, która nigdy nie pokazuje swojej twarzy. Alan Turkington jako Strażnik stanowi silny odpowiednik, postać, której opór wobec ideologii Kolektywu tworzy fascynujące starcia filozoficzne. Kontrast między ich światopoglądami - jeden kliniczny, drugi ludzki - sprawia, że ich interakcje są jednymi z najbardziej zapadających w pamięć sekwencji w grze. Lewis podkreślił, że "aktorstwo głosowe Cronosa jest największą siłą gry" i trudno się z nim nie zgodzić.

System wyboru w grze jest subtelny, ale efektowny. Opcje dialogowe pojawiają się przez cały czas, choć ich waga nie zawsze jest od razu widoczna. Zakończenie zależy jednak od znaczącego wyboru po ostatnim bossie. Żadne z zakończeń nie jest jednoznacznie pozytywne lub negatywne, a oba zawierają przerywniki filmowe, które zmieniają interpretację tego, co naprawdę się wydarzyło. Lewis zauważyła, że zakończenia sprawiły, że "z trudem zasnęła", ponieważ nie mogła otrząsnąć się z konsekwencji swojego wyboru. To poczucie niepokoju pokazuje sukces Bloober Team w tworzeniu horroru, który pozostaje w pamięci, nie poprzez przerażające skoki, ale poprzez psychologiczne skutki.

Pod względem wizualnym Cronos w dużym stopniu wykorzystuje silnik Unreal Engine 5, aby przedstawić środowiska, które są bogate w szczegóły, ale opresyjne. Budynki są opanowane przez korupcję, świąteczne dekoracje oferują niesamowite kontrasty, a nawet małe akcenty, takie jak bezpańskie koty odporne na The Change, zapewniają zarówno ulgę, jak i tajemnicę. Koty te można zbierać i umieszczać w bezpiecznym pomieszczeniu, co wywołuje suche, niemal humorystyczne uwagi Podróżnika, które na chwilę przecinają ponury nastrój. Jest to przykład subtelnej równowagi, jaką Bloober Team zachowuje między rozpaczą a człowieczeństwem.

Jeśli Cronos się potyka, to w swojej złożoności. Obfitująca w terminologię fabuła może odstraszyć niektórych graczy na wczesnym etapie, a krzywa trudności może frustrować osoby niezaznajomione z projektowaniem survival horrorów. Są też momenty, w których mechanika wroga, taka jak napotykanie już połączonych Sierot, może wydawać się niesprawiedliwa w porównaniu z narzędziami dostępnymi dla gracza. Mimo to, te frustracje nie przyćmiewają osiągnięć gry.

Cronos: The New Dawn pokazuje, jak Bloober Team rozwinął się od czasu The Medium, dostarczając grę, która jest nie tylko solidna mechanicznie, ale także wciągająca narracyjnie. Groza tkwi nie tylko w groteskowych potworach czy ciasnych korytarzach, ale także w moralnej dwuznaczności, ciężarze wyboru i strachu przed niepewnością. Lewis ujął to najlepiej: "Zwrot akcji nie jest dobry, jeśli go nie przewidziałeś; jest dobry, jeśli powinieneś był go przewidzieć". Cronos zapewnia właśnie tego typu wypłatę, sprawiając, że jego narracja pozostaje z graczami na długo po zakończeniu gry.

Ostatecznie, Cronos: The New Dawn to doskonały przykład nowoczesnego horroru. Jest klimatyczny, wymagający, wielowarstwowy narracyjnie i wspierany przez doskonałe występy. Mieszanka podróżującego w czasie science fiction, wschodnioeuropejskiej scenerii i psychologicznego strachu sprawia, że nie czuje się pochodną innych serii, nawet jeśli przywołuje ich najlepsze cechy. Choć nie jest bezbłędny, pozostawia ślad, a w gatunku często wypełnionym zapomnianymi strachami, Cronosowi udaje się być niezapomnianym.

Cronos: The New Dawn jest już dostępny na PlayStation 5, Xbox Series X, Windows PC i Nintendo Switch 2.