Demo wspinaczkowe Cairn wygląda jak prawdziwy test przetrwania i działa

Żadnej broni. Żadnych wrogów. Żadnych misji pobocznych, chaosu czy filmowych eksplozji. Tylko góra, wspinacz o imieniu Aava i trzydzieści minut, które pozostawiają silniejsze wrażenie niż zwiastuny Borderlands 4 lub GTA 6. Cairn to wspinaczkowa gra survivalowa od The Game Bakers, a jeśli jej krótkie demo Steam jest czymś, co można przejść, to już robi więcej za mniej.

Zaprezentowany podczas Tribeca Film Festival i teraz dostępny jako demo na PC przed premierą 5 listopada na PS5 i PC, Cairn od razu nadaje ton. Gra nie domaga się uwagi gracza. Zasługuje na nią, pozbawiając cię wszelkich elementów rozpraszających. Ty, klif i decyzja o zaryzykowaniu jednego złamanego paznokcia na raz.

Gra podąża za Aavą, samotnym wspinaczem, który próbuje być pierwszą osobą, która dotrze na szczyt góry Kami. Nie mówi zbyt wiele. Jej twarz pozostaje skupiona. Jej plecak jest ogromny, wypchany wodą, energetycznym jedzeniem i sprzętem, który może ją zabić, jeśli przesunie się w niewłaściwy sposób. Kiedy zjada tabliczkę czekolady, nie jest to żart ani pobłażanie sobie - to jej sposób na przetrwanie. Ta przekąska może zapewnić jej niewielki wzrost wytrzymałości, ale jest to związane z koniecznością, a nie przyjemnością.

Nie ma tu fanfar. Podróż Aavy jest śledzona poprzez powolny postęp i jeszcze wolniejsze wyczerpanie. Animacje to sprzedają. Ciągnie swoje kończyny jak martwy ciężar, wlokąc się cal po calu po skalnej ścianie, podczas gdy jej oddech staje się coraz cięższy, a palce drgają. Widzisz, jak jej ciało zaczyna się łamać, zanim gra powie ci, że ma kłopoty.

Cairn nie każe ci zgadywać, jak niebezpieczne są rzeczy. Język wizualny jest bezpośredni: obwisły plecak, chwiejna postawa Aavy, puls czerwieni od zbyt szybkiego noszenia zbyt dużego ciężaru. Rozbicie obozu oznacza rozłożenie cienkiego jak papier materaca, wczołganie się do namiotu i próbę zaśnięcia, zanim zacznie doskwierać pragnienie.

Towarzyszy mu robot wspomagający wspinaczkę - Climbot. Pomaga on odpinać liny i zarządzać sprzętem, bzycząc przy tym jak mały pająk. Łączy również Aavę ze światem, który ignoruje. Przyjaciele dzwonią przez radio. Aava nie odpowiada. Nie dlatego, że jest nieuprzejma, ale dlatego, że ma jedną misję i nie ma czasu, aby ją wyjaśnić. Ta cicha odmowa nadaje Cairn osobowość, która jest rzadkością w tak okrojonych grach.

Nie jesteś proszony o dbanie o wiedzę. Nie ma drzewek dialogowych ani przerywników filmowych. Ale wciąż czujesz frustrację Aavy i to mocno. Jej dystans do innych, jej obsesja na punkcie zdobycia szczytu, jej dyskomfort, gdy ludzie oferują życzliwość - wszystko to jest prawdziwe i czytelne. I nawet jeśli gracz i Aava nie mają ze sobą nic wspólnego, istnieje wspólny upór, który się łączy.

Demo może trwać tylko pół godziny, ale w tym czasie Cairn tworzy więcej emocjonalnego tonu i mechanicznego napięcia niż niektóre pełne gry survivalowe. Unika również typowych pułapek gatunku. Nie ma tu bałaganu w otwartym świecie, pętli rzemieślniczej i drzewek ulepszeń wypełnionych wypełniaczami. Wszystko, czego używasz, ma swój cel. Wszystko, co nosisz, może cię spowolnić.

Gra nie jest dla każdego i nie stara się taka być. Tam, gdzie coś takiego jak 7 Days to Die Patch Notes zagłębia się w zagrożenia biome i progresję łupów, Cairn pozostaje minimalny. Nie ma tu systemu RPG. Jesteś tylko ty, rozpadająca się krawędź klifu i jeszcze jeden piton do wbicia głęboko w zimną skałę za pomocą sprawdzania umiejętności na czas.

Oprawa wizualna również stanowi cichą atrakcję. Narysowana przez artystę komiksowego Mathieu Bableta góra jest w równym stopniu przerażająca i piękna. Dostajemy świecące niebo i oświetlenie złotej godziny, ale nigdy nie jest przytulnie. Głazy wciąż wyglądają ostro. Powietrze wciąż wydaje się zbyt rozrzedzone. Każde ujęcie otoczenia wygląda jak namalowane, ale żadne z nich nie wygląda bezpiecznie.

Ten kontrast między sztuką a walką sprawia, że Cairn jest interesujący. Nie stara się być malowniczy. Stara się być dokładna. Przypomina graczom, że piękno i niebezpieczeństwo często dzielą tę samą przestrzeń. I nawet jeśli znajdziesz idealną ośnieżoną półkę, gra nigdy nie pozwoli ci zapomnieć, że jeden błąd może wysłać cię w dół w ciszy.

Przypuśćmy, że czytałeś nasze inne relacje, takie jak problem bałaganu w Death Stranding 2 Supply Requests lub niebezpieczną strukturę piaskownicy w The Blood of Dawnwalker - rozpoznasz pewien trend. Coraz więcej gier skłania się ku małym systemom z dużymi stawkami emocjonalnymi. Cairn podąża za tym pomysłem, nie robiąc prawie nic i robiąc to dobrze.

I może właśnie dlatego Cairn utkwił ludziom w pamięci bardziej niż nadchodzące hity kinowe. Nie stara się bawić. Po prostu stara się przetrwać. A robiąc to, daje graczom coś nieco trudniejszego do znalezienia: skupienie. Możesz dbać o jedną rzecz na raz. Chwyt. Oddech. Następny krok.

To gra wspinaczkowa, która traktuje wspinaczkę jak najtrudniejszą rzecz na świecie, a samo to zaangażowanie jest rzadkością. Do czasu pełnego wydania, Cairn może stać się jedną z najbardziej zapadających w pamięć gier survivalowych od lat, nie ze względu na to, co dodaje, ale na to, czego nie chce ci dać.