Flappy Bird powraca na Androida — bez Crypto, plus chaos

Minęło ponad dziesięć lat, odkąd Flappy Bird całkowicie przejął ekrany telefonów wszystkich — i ich zdrowie psychiczne — w jednej z najszybszych i najdziwniejszych eksplozji wirusowych w historii gier mobilnych. A teraz, wbrew wszelkim przeciwnościom, powraca na Androida.

Nowa wersja Flappy Bird jest już dostępna wyłącznie w Epic Games Store na Androida, uruchomiona pod wydawcą o nazwie Flappy Bird Publishing. Nie, oryginalny twórca Dong Nguyen nie jest zaangażowany i nie, nie zawiera krypto, NFT ani żadnej z tych przeklętych rzeczy Web3. To po prostu surowa, bezlitosna rozgrywka typu „dotknij i zgiń”, taka, jaką zamierzyli bogowie Flappy.

„Flappy Bird w sklepie Epic Games Store na Androida jest generowana wyłącznie za pośrednictwem reklam i zakupów w aplikacji”.

Tym razem monetyzacja jest wyłącznie kosmetyczna — możesz ubrać swojego ptaka w odjechane hełmy, ale nie pomoże ci to uniknąć kolejnej rury. Według wydawcy nie będzie żadnych elementów Web3, co jest ostrym zwrotem akcji w stosunku do poprzedniej próby ponownego uruchomienia gry za pośrednictwem Telegrama w zeszłym roku. Ta wersja była dołączona do integracji blockchain, portfeli kryptowalutowych i wszelkiego rodzaju bagażu Web3. Na szczęście gra się zawiesiła i spłonęła.

Zamiast tego nowy Flappy Bird ma na celu zachowanie prostoty i świeżości, a Flappy Bird Publishing obiecuje „nowe światy, postacie i tematy w 2025 roku”. Więc tak, to coś więcej niż tylko port. To w zasadzie teraz Flappy Bird z usługą na żywo — ale znowu, czysto estetycznie.

Powrót, o który nikt nie prosił, ale być może każdy go potrzebuje

Powrót Flappy Bird wydaje się nierealny. Kiedy gra ukazała się w 2013 r. i eksplodowała globalną obsesją na początku 2014 r., była jedną z pierwszych gier mobilnych, które naprawdę zdominowały kulturę popularną. Była darmowa, idiotycznie trudna i agresywnie minimalistyczna. Zielona rura, pikselowy ptak, mechanika pojedynczego dotknięcia — i nagle miliony ludzi rzucały telefonami z frustracji.

Sukces był tak przytłaczający, że Dong Nguyen, wietnamski twórca gry, faktycznie wycofał grę ze sklepów z aplikacjami, powołując się na stres i obawy dotyczące tego, jak bardzo uzależniająca się stała. Z dnia na dzień stał się samotniczą legendą na scenie gier niezależnych. Następstwem był cmentarzysko naśladowców — Clumsy Bird, Flappy Wings, Splashy Fish, Floculus Bird (tak, ktoś stworzył wersję VR) i prawdopodobnie setka innych. Żadna z nich nie odniosła takiego samego sukcesu.

Nawet technicznie lepsze gry, takie jak Jetpack Joyride czy Geometry Dash, które oferują więcej różnorodności i polerowania, po prostu nie oddają uczucia Flappy. To nie tylko trudność — to sposób, w jaki Flappy Bird karze cię natychmiast, bez litości, w sposób, który wydaje się głęboko osobisty. Nie grasz, żeby wygrać. Grasz, żeby przetrwać trochę dłużej niż ostatnio. To masochizm gier mobilnych w najbardziej wyeksponowanej formie.

Co więc teraz się zmieniło?

Cóż, po pierwsze, Flappy Bird nie jest wydawany przez Nguyena. Według doniesień nie sprzedał znaku towarowego, ale porzucił go, a Flappy Bird Publishing go przejęło. Więc chociaż jego dziedzictwo jest nadal osadzone w grze, jest to w dużej mierze nowy zespół działający w cieniu internetowej legendy.

„Nguyen nie sprzedał znaku towarowego gry fundacji Flappy Bird, która stoi za wznowieniem gry; grupa kupiła porzucony znak towarowy, aby ją ponownie wprowadzić na rynek”.

Mimo to, całkiem nieźle radzą sobie z zachowaniem autentyczności. Nie ma żadnych dziwnych integracji kryptograficznych, żadnych psujących rozgrywkę ulepszeń, żadnych drapieżnych mechanik (jeszcze). To po prostu lekko dopracowany Flappy Bird, z większą ilością treści w drodze i mnóstwem głupich kapeluszy do odblokowania, jeśli to lubisz.

Nie pomijajmy też faktu, że jest to ekskluzywna gra Epic Games Store na Androida. To śmiały ruch, biorąc pod uwagę, jak mocno zakorzeniony jest Google Play. Ale Epic powoli buduje swój ekosystem Androida, próbując wyrwać gry z monopolu Google — a przejęcie kulturowego reliktu, jakim jest Flappy Bird, to piekielnie dobry ruch PR.

Łatwo zapomnieć, jak bardzo Flappy Bird wstrząsnęło przestrzenią mobilną. W 2014 r. było kanarkiem w kopalni węgla dla wzrostu gier hypercasualowych. Rozgrywka jednym dotknięciem. Krótkie pętle sesji. Monetyzacja poprzez frustrację. Flappy Bird zasadniczo wynalazło formułę, która zdefiniowała gry mobilne na następne pięć lat.

Gry takie jak Crossy Road, Temple Run i Stack wiele zawdzięczają sukcesowi Flappy Bird. Nawet główni wydawcy, tacy jak King i Supercell, wzięli to sobie do serca. Gdyby nie Flappy, czy mielibyśmy endless runnery zalewające listy przebojów przez lata? Prawdopodobnie nie. Pomogło to przesunąć branżę w stronę prostoty, na dobre i na złe.

Klapnij dalej, maniacy

Czy potrzebujemy powrotu Flappy Bird w 2025 roku? Niekoniecznie. Ale czy w tajemnicy kocham to, że wróciło? Zdecydowanie. Jest coś głęboko pocieszającego w otwieraniu telefonu, stukaniu ptakiem w rury i byciu natychmiast upokorzonym przez grawitację.

W erze masowych grindów gacha, karnetów bitewnych i drapieżnej monetyzacji, Flappy Bird jest — dziwnie — powrotem do niewinności. Stawki są niskie. Gra jest okrutna. Ale jest uczciwa. A to rzadkość.

Jeśli więc masz telefon z Androidem i chcesz przypomnieć sobie, co to znaczy być wściekłym, to idź jeszcze raz i pobaw się w klaustrofobię.

Tylko nie rzucaj telefonem.