Recenzja Formula Legends – żartobliwy hołd dla siedmiu dekad Formuły 1

Formula Legends to zręcznościowa gra wyścigowa, która podchodzi do Formuły 1 z zupełnie innej perspektywy niż coroczne symulacje Codemasters. Stworzona przez 3DClouds, studio znane z Psiego Patrolu Grand Prix i Gigantosaurus: Dino Kart, gra na pierwszy rzut oka wydaje się być grą przyjazną dla dzieci, ale szybko okazuje się czymś o wiele bardziej ambitnym. Obejmując ponad siedem dekad historii sportów motorowych, z własnymi fikcyjnymi kierowcami, nielicencjonowanymi samochodami i ewoluującymi torami, gra stanowi kompleksowy hołd dla ewolucji Formuły 1. Efekt jest kolorowy i zaskakująco szczegółowy, ale jednocześnie utrudniają go niespójne decyzje projektowe i brak opcji rywalizacji w trybie wieloosobowym.

Recenzja Luke'a Reilly'ego na IGN podkreśla tę niezwykłą dwoistość, wskazując, że choć Formula Legends niezmiennie dostarcza rozrywki z wdziękiem i dbałością o szczegóły, to jednak słabnie z powodu opóźnień w sterowaniu, nieprzewidywalnej sztucznej inteligencji i ograniczonej struktury wyścigowej. Te wady nie psują całkowicie wrażeń z gry, ale uniemożliwiają jej osiągnięcie standardów wyznaczonych przez najbardziej dopracowane tytuły wyścigowe.

Formuła Legends rozpoczyna się trybem kariery, który obejmuje siedem dekad, począwszy od lat 60. XX wieku, aż po najważniejsze ery w historii sportu. W przeciwieństwie do większości gier wyścigowych, które zmuszają graczy do ścisłego trzymania się chronologii, gra oferuje swobodę przeskakiwania między epokami po zdobyciu konkretnych mistrzostw. Ta elastyczność oznacza, że gracze mogą cieszyć się mistrzostwami z lat 80., odblokować samochód z lat 20. XXI wieku, a następnie cofnąć się do lat 90., bez konieczności pokonywania kolejnych wyścigów. Projekt gry premiuje progresję, ale unika monotonii, co wyróżnia ją na tle tradycyjnych gier motorsportowych.

Format bez licencji nie jest traktowany jako ograniczenie. Zamiast tego, 3DClouds wypełnia składy żartobliwymi nazwiskami kierowców, takimi jak Osvald Pastry, Luis Hammerton, Marvin Brubble i bracia Shoemaker. Zespoły i kierowcy istnieją raczej jako karykatury niż autentyczne odtworzenia, ale skłaniają się ku żartobliwemu tonowi. Zdarzają się sporadyczne potknięcia, jak na przykład zmiana nazwiska Alana Jonesa na Al John i niewytłumaczalne przeniesienie z Australii do Nowej Zelandii w latach 80., ale parodiujące podejście nadaje grze niepowtarzalny charakter. Brak oficjalnych licencji jasno pokazuje, że Formula Legends nie konkuruje z serią F1 Codemasters pod względem autentyczności, ale rekompensuje to, stawiając na beztroską kreatywność.

Modele samochodów również podążają w tym kierunku. Są kompaktowe i przesadzone, z zabawkową jakością przywodzącą na myśl Micro Machines, a dźwięk współgra z dbałością o szczegóły. Każda era wyścigowa charakteryzuje się charakterystycznymi dźwiękami silnika, od ryku silników V10 po stosunkowo stonowane brzmienie nowoczesnych silników hybrydowych. Chociaż istnieje problem techniczny, który czasami uniemożliwia odsłuch współczesnych samochodów, dbałość o szczegóły w ewolucji silnika podkreśla zaangażowanie projektantów w oddanie atmosfery panującej przez dekady w Formule 1.

Tory traktowane są w ten sam sposób. Każda lokacja jest dostępna w różnych konfiguracjach, które ewoluują z biegiem czasu, prezentując wersje zabytkowe, klasyczne i nowoczesne. Na przykład, niemiecki tor może wyglądać jak rozległy, porośnięty lasem hołd dla Nordschleife toru Nürburgring lub jak krótszy, bardziej konwencjonalny tor Grand Prix w nowoczesnej formie. Australijski tor zmienia układy, inspirowane Adelaide i Melbourne, a do wyścigów można stosować filtry, aby uzyskać efekt retrospekcji lub telewizora CRT. Te drobne detale odzwierciedlają intencję twórców, aby zanurzyć graczy w innej epoce, a nie tylko zmienić wygląd torów.

Dbałość o szczegóły jest spójna w całej prezentacji, ale osiągi na torze ujawniają słabszą stronę gry. Sterowanie często wydaje się opóźnione, co utrudnia precyzyjne pokonywanie zakrętów. Szybkie zmiany kierunku, szczególnie na szykanach, mogą prowadzić do nieporadnych korekt. Reilly zauważa, że to opóźnienie w sterowaniu staje się frustrujące podczas dłuższych sesji, ponieważ uniemożliwia graczom znalezienie płynnego rytmu. Przyzwyczajenie się do prowadzenia jest możliwe, ale brak responsywności pozostaje zauważalny nawet po dłuższej rozgrywce.

Kolejnym powtarzającym się problemem są sztuczni przeciwnicy. Kontakt z nimi często prowadzi do przesadnych reakcji, takich jak podsterowność bezpośrednio wpadająca w bariery lub konieczność drastycznego zwolnienia. Na niektórych torach sztuczni przeciwnicy są łatwi do wyprzedzenia, ale na innych, zwłaszcza na torze w Monako, nagle osiągają nierealistyczne wyniki. Brak możliwości dostosowania poziomu trudności między poszczególnymi wyścigami w ramach mistrzostw pogłębia ten problem. Po wybraniu poziomu trudności pozostaje on stały przez całą sekwencję, co oznacza, że gracz może przemknąć obok przeciwników na jednym torze, a na kolejnym zostać przytłoczonym bez możliwości ponownej kalibracji.

Problemy te potęguje brak trybu wieloosobowego. Bez trybu online lub podzielonego ekranu, jedyną konkurencją staje się niespójna sztuczna inteligencja. Fani wyścigów, którzy wolą sprawdzić swoje umiejętności w starciu z innymi graczami, muszą skupić się na rozwoju kariery. Choć sama struktura kariery jest mocna, jej potencjał wydaje się być ograniczony przez brak rywalizacji międzyludzkiej.

Istnieją jednak elementy, które podnoszą poziom wrażeń z wyścigów, pomimo tych frustracji. W grze uwzględniono zużycie opon, strategie pit stopu i zmienną pogodę, co pozwala podejmować taktyczne decyzje w trakcie wyścigów. Decyzja o zjeździe do pit stopu lub rozciągnięciu opon na kolejne okrążenie wprowadza momenty ryzyka i nagrody, które mogą wpłynąć na wynik wyścigu. Wprowadzenie tych systemów jest ambitnym pomysłem w przypadku gry, która poza tym stawia na lekki, przystępny ton. Sugeruje to, że twórcy gry chcieli, aby Formula Legends była czymś więcej niż tylko uproszczoną, zorientowaną na dzieci grą wyścigową.

Formula Legends najlepiej sprawdza się jako historyczny przykład stylistycznych er Formuły 1, a nie jako dopracowany symulator wyścigów. Gracze znający tytuły takie jak Art of Rally czy Circuit Superstars rozpoznają perspektywę z góry i stylizowaną oprawę graficzną, ale Formula Legends wyróżnia się, próbując oddać ewolucję całego sportu. Podkreśla przejście od wiejskich torów wyłożonych belami siana do miejskich terenów wyścigowych, zmiany w kulturze silników oraz ewolucję konstrukcji samochodów poprzez parodię.

Nostalgiczne nawiązania obejmują również styl wizualny. Opcjonalne filtry przenoszą graczy w estetykę lat 80. i 90., jeszcze bardziej osadzając wyścigi w wybranej epoce. Gra oferuje nie tylko tematyczne tory i samochody, ale także stara się przywołać medialną prezentację i pamięć kulturową związaną z danym okresem. To podkreśla pasję, jaką twórcy darzą historię Formuły 1, nawet bez oficjalnych licencji.

Wady takie jak opóźnienia w sterowaniu, niespójna sztuczna inteligencja i brak trybu wieloosobowego sprawiają, że Formula Legends nie jest grą uniwersalną. Dla zagorzałych fanów wyścigów te problemy mogą osłabić poczucie rywalizacji. Dla graczy okazjonalnych dziwactwa w prowadzeniu mogą być przeszkodą w czerpaniu przyjemności z głębi kariery. Jednak dla graczy ceniących kreatywne nawiązania do historii sportów motorowych, Formula Legends oferuje coś wyjątkowego w dzisiejszym świecie gier wyścigowych.

Formula Legends stanowi barwną alternatywę dla realistycznych symulacji, które zdominowały świat Formuły 1. Jej zabawne karykatury, ewoluujące tory i dbałość o szczegóły świadczą o autentycznym podziwie dla dziedzictwa tego sportu. Jednocześnie brak dopracowanej mechaniki rozgrywki powstrzymuje ją przed szerszym uznaniem. Dla graczy, którzy są gotowi zaakceptować jej niedoskonałości, oferuje satysfakcjonującą podróż przez fikcyjną historię wyścigów na otwartych kołach. Dla innych brak balansu i trybu wieloosobowego może być zbyt dużym ograniczeniem.

Ostatecznie, Formula Legends nie tyle rywalizuje z oficjalną serią F1, co celebruje dekady kultury wyścigowej poprzez swój własny, niekonwencjonalny pryzmat. Udaje jej się wnieść do gatunku nostalgię, humor i różnorodność, nawet jeśli nie zawsze zapewnia spójną jakość wyścigów.