Death Stranding 2 pozwoli ci pominąć walki z bossami - ponieważ Kojima robi gry tak, jak robi filmy

Hideo Kojima, człowiek stojący za jednymi z najbardziej zmieniających gatunek i burzących oczekiwania momentów w grach, właśnie potwierdził, że Death Stranding 2: On the Beach pozwoli graczom pominąć walki z bossami po wielu nieudanych próbach. Ogłoszenie pojawiło się w cotygodniowym programie radiowym Kojimy KOJI10 i już teraz wywołuje mieszankę szacunku, zamieszania i debaty, która pojawia się przy każdym dotknięciu reżysera.

Jeśli utkniesz na bossie w DS2, gra najwyraźniej będzie oferować opcję"kontynuuj" po określonej liczbie powtórzeń gry - nie po to, aby spróbować ponownie, ale aby całkowicie ominąć walkę. Zamiast tego gracze zobaczą, jak bitwa rozwija się poprzez serię nieruchomych obrazów i tekstu narracyjnego, zasadniczo przekształcając ją w moment fabularny w stylu cutscenki.

Filmowe DNA Kojimy

Bądźmy szczerzy: Kojima zawsze postrzegał gry przez pryzmat reżysera filmowego. Od pięciogodzinnych przerywników filmowych w Metal Gear Solid 4 po pełną dialogów logikę snów w Death Stranding, jego gry nigdy nie dotyczyły wyłącznie rozgrywki. Są doświadczeniem. A czasami to doświadczenie obejmuje po prostu odłożenie kontrolera i obserwowanie, jak historia rozwija się jak film.

Dlatego ta nowa funkcja w Death Stranding 2 nie jest zaskakująca - jest to rozszerzenie przekonania Kojimy, że gry powinny być inkluzywne, oparte na narracji i doświadczeniu, nawet jeśli oznacza to obalenie standardowej mentalności "zdobądź dobre". Kojima łączy opowiadanie historii i kontrolę gracza od czasów PS1, a system pomijania bossów jest w zasadzie logicznym kolejnym krokiem.

Kojima często cytował reżyserów takich jak Stanley Kubrick i David Lynch jako inspiracje, a fragmentaryczna fabuła Death Stranding, surrealistyczny ton i ciężka symbolika odzwierciedlają to. Podobnie jak funkcja pomijania bossów - nie każdy chce zginąć 20 razy, próbując nauczyć się schematu. Niektórzy chcą po prostu zobaczyć, jak kończy się historia. Kojima to rozumie.

Dlaczego to ma znaczenie (zwłaszcza w grach Kojimy)

Walki z bossami w grach Kojimy zawsze były dziwne. Czasem genialne, czasem frustrujące. Pomyśl o tym:

• The End w MGS3: Podstarzały snajper, który może umrzeć ze starości, jeśli po prostu poczekasz kilka dni (lub przeskoczysz zegar konsoli). Kojima dał ci opcje - zaangażuj się w wyczerpujący pojedynek snajperski lub po prostu zrób ser z cierpliwością.
• Psycho Mantis w MGS1: Przełam czwartą ścianę zmieniając port kontrolera lub utknij w niemożliwej pętli ataków. Ponownie, walka, w której bardziej chodzi o pomysł niż wykonanie.

Walki z bossami Kojimy nigdy nie były tradycyjnymi momentami "sprawdzenia swoich umiejętności". Są teatralne, metaforyczne i często zaprojektowane bardziej po to, by coś powiedzieć, niż rzucić ci wyzwanie. Kontynuacja tego trendu w Death Stranding 2 ma sens - zwłaszcza jeśli walki nie mają być podstawowymi filarami rozgrywki, ale bardziej emocjonalnymi lub narracyjnymi uderzeniami.

Jednym z zarzutów wobec oryginalnego Death Stranding było to, że jego kilka starć z bossami wydawało się niezręcznymi dodatkami do medytacyjnej, opartej na przemierzaniu świata gry. Jeśli Kojima wie, że niektórzy gracze chcą po prostu wrócić do chodzenia, łączenia się i płaczu z cyfrowym Normanem Reedusem, po co zmuszać ich do sekwencji akcji, o którą nie prosili?

Dostępność czy artystyczna deklaracja?

Oczywiście zawsze znajdzie się grupa ludzi, których to zdenerwuje. "Po co w ogóle walki z bossami, skoro można je pominąć?" - powiedzą. Ale odpowiedź Kojimy prawdopodobnie brzmiałaby: "Dlaczego nie?".

Tu nie chodzi o prowadzenie za rączkę - tu chodzi o swobodę gracza. Co ważniejsze, chodzi o uznanie, że nie każdy gracz gra z tego samego powodu. Niektórzy chcą wyzwań, inni fabuły. Niektórzy chcą walczyć z Higgsem w deszczu przez godzinę; inni chcą płakać nad BB i skończyć z tym.

Jeśli uważasz, że to śliski temat, pamiętaj, że formuła Soulsborne istnieje dla tych, którzy chcą cierpienia. Kojima tworzy sztukę. Zawsze przedkładał nastrój i znaczenie nad mechanikę i właśnie to wzmacnia ta funkcja.

Co jeszcze dzieje się w Kojima Productions?

Death Stranding 2 jest obecnie ukończone w 95%, według Kojimy, który opisał postęp prac jako "10 PM w ciągu 24-godzinnego dnia". Gra prawdopodobnie zadebiutuje pod koniec 2025 roku, a jej marketing sugeruje więcej akcji, więcej dziwności i głębszą eksplorację powiązań - nie tylko między graczami, ale także między życiem a śmiercią, przeszłością i przyszłością.

W międzyczasie trwają prace nad filmową adaptacją Death Stranding, a reżyserami są Pig i A Quiet Place: Day One reżyser Michael Sarnoski. Film jest produkowany przez A24, więc spodziewaj się wysokiej sztuki dziwactwa z dużą ilością powolnych, ponurych spojrzeń na pustkowia.

No i jest jeszcze OD, ekskluzywny horror Kojimy na konsolę Xbox, stworzony we współpracy z Jordanem Peele. Jest on owiany tajemnicą, ale bardzo prawdopodobne, że będzie kolejnym eksperymentem w zakresie fuzji gatunków i interaktywnego kina.

Kojima zapowiedział również, że jego studio wejdzie w "fazę drugą" po tych wydaniach, wykraczając poza nowe IP w kierunku powracających ulubionych i nowych mediów. Obejmuje to Physint, kryptonim gry, która brzmi jak duchowy następca Metal Gear Solid, a także serial anime. Innymi słowy, kolejny akt Kojimy może być jeszcze bardziej kinowy, bardziej ekspansywny - i w jakiś sposób jeszcze mniej tradycyjny.

Kojima's Way or the Highway

Hideo Kojima wciąż przypomina nam, że nie tworzy gier w sposób, w jaki robią to inni. Niezależnie od tego, czy pomija walki z bossami, zamienia walkę w poezję, czy też każe Normanowi Reedusowi sikać w lesie, jego wybory projektowe zawsze przedkładają emocjonalny i koncepcyjny wpływ nad konwencjonalną strukturę.

Pozwalanie ludziom na pomijanie bossów w Death Stranding 2 nie jest wymówką. To Kojima jest Kojimą - robi miejsce dla historii, aby dotrzeć do wszystkich, niezależnie od poziomu umiejętności. To może być bardziej radykalne niż jakiekolwiek ustawienie poziomu trudności.