NASA ogłosiłanową rundę możliwości dla deweloperów CubeSat w zakresie budowy statków kosmicznych na nadchodzące starty w ramach agencyjnej inicjatywy CubeSat Launch Initiative (CSLI). CubeSaty to rodzaj małych statków kosmicznych znanych jako nanosatelity.

Inicjatywa ta zapewnia dostęp do przestrzeni kosmicznej amerykańskim instytucjom edukacyjnym, niektórym organizacjom non-profit i nieformalnym podmiotom edukacyjnym, takim jak muzea i centra nauki. Obejmuje również ośrodki NASA skoncentrowane na rozwoju siły roboczej, w tym Laboratorium Napędu Odrzutowego w Południowej Kalifornii, i zachęca do udziału instytucje obsługujące mniejszości.

"Praca z CubeSats to sposób na zainteresowanie uczniów rozpoczęciem kariery w przemyśle kosmicznym" - powiedziała Jeanie Hall, dyrektor programu CSLI w siedzibie NASA w Waszyngtonie. "NASA co roku przegląda wnioski o misje CubeSat i wybiera projekty z komponentem edukacyjnym, które mogą również przynieść korzyści agencji w lepszym zrozumieniu edukacji, nauki, eksploracji i technologii".

Wnioskodawcy muszą złożyć wnioski do 15 listopada do godziny 17:00 czasu wschodniego. NASA planuje dokonać selekcji do 14 marca 2025 r., aby umożliwić loty w latach 2026-2029, choć wybór nie gwarantuje możliwości startu. Wnioskodawcy są odpowiedzialni za finansowanie rozwoju swoich małych satelitów.

Wybranym satelitom CubeSats przypisuje się start i rozmieszczenie bezpośrednio z rakiety lub na niskiej orbicie okołoziemskiej z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Po zaakceptowaniu, menedżerowie misji NASA służą jako doradcy zespołów CubeSat, zapewniając, że wymagania techniczne, bezpieczeństwa i regulacyjne są spełnione przed uruchomieniem. Wybrani uczestnicy podnoszą swoje umiejętności w zakresie projektowania i rozwoju sprzętu oraz zdobywają wiedzę na temat obsługi CubeSatów.

Ostatnio osiem misji CubeSat zostało wystrzelonych w kosmos na pokładzie rakiety Alpha firmy Firefly Aerospace 3 lipca z bazy sił kosmicznych Vandenberg w Kalifornii. Wśród nich znalazł się CatSat, zbudowany przez studentów Uniwersytetu Arizony, który testuje rozkładaną antenę przymocowaną do balonu Mylar. Inna misja, KUbeSat-1, opracowana przez University of Kansas, testuje nową metodę pomiaru promieni kosmicznych uderzających w Ziemię. Ten start był godny uwagi ze względu na osiągnięcie dwóch pierwszych osiągnięć dla CSLI: KUbeSat-1 i inna misja, MESAT-1, były pierwszymi misjami CSLI odpowiednio ze stanów Kansas i Maine.

Dodatkowo, cztery CubeSaty zostały wysłane na Międzynarodową Stację Kosmiczną jako ładunek w kapsule SpaceX Dragon 21 marca na pokładzie rakiety Falcon 9 ze Space Launch Complex 40 na Cape Canaveral Space Force Station na Florydzie, w ramach 30. komercyjnej misji zaopatrzeniowej NASASpaceX. Na pokładzie stacji kosmicznej astronauci rozmieścili te małe misje na różnych orbitach, aby przetestować i rozwinąć technologie mające na celu poprawę wytwarzania energii słonecznej, wykrywanie rozbłysków gamma, określanie zużycia wody w uprawach oraz pomiar poziomu wilgotności gleby i pokrywy śnieżnej w strefie korzeniowej.

CubeSats to statki kosmiczne o rozmiarach będących wielokrotnością znormalizowanej jednostki zwanej "U". 1-Unit (1U) CubeSat mierzy około 10 x 10 x 11 cm (3,9 x 3,9 x 4,5 cala). Są na tyle małe, że mieszczą się w dłoni i można je układać w stosy, tworząc nieco większe, bardziej wydajne statki kosmiczne. CubeSat 3U jest trzykrotnie większy od CubeSata 1U, a CubeSat 6U jest sześciokrotnie większy.

Od momentu powstania programu, NASA wybrała misje CubeSat z 45 stanów, Waszyngtonu i Portoryko, wystrzeliwując około 160 CubeSatów.

Laboratorium Napędu Od rzutowego NASA zaproponowało stworzenie pierwszego księżycowego systemu kolejowego zaprojektowanego w celu zapewnienia niezawodnego, autonomicznego i wydajnego transportu ładunków na powierzchni Księżyca. Agencja planuje opracowaćFLOAT, skrót od Flexible Levitation on a Track, system wykorzystujący roboty magnetyczne, które lewitują nad torem.

Jak to działa?

NASA wyjaśnia, że tor będzie składał się z trzech warstw: warstwy grafenu umożliwiającej robotom unoszenie się nad nim dzięki lewitacji diamagnetycznej, warstwy obwodów elastycznych generujących ciąg elektromagnetyczny do poruszania robotów po torze oraz opcjonalnej, ale preferowanej warstwy panelu słonecznego do wykorzystania światła słonecznego. Dodatkową zaletą FLOAT jest to, że roboty nie będą dotykać toru, minimalizując zużycie.

Agencja kosmiczna podkreśliła również, że proponowany projekt toru może być bezpośrednio rozmieszczony na powierzchni Księżyca bez konieczności rozległej budowy. Jeśli chodzi o pojemność, NASA przewiduje, że roboty FLOAT będą w stanie przenosić ładunki o różnych rozmiarach. Agencja przewiduje, że system FLOAT będzie w stanie transportować ponad 100 000 kilogramów (220 462 funtów) regolitu lub ładunków na odległość wielu kilometrów dziennie z różnych miejsc na powierzchni Księżyca.

Kosmiczny Teleskop Hubble'a uchwycił niezwykły obraz znany jako "przeszywające oczy" kosmosu, przedstawiający połączenie dwóch galaktyk o nazwie Arp-Madore 2026-424. Obraz uderzająco przypomina twarz eterycznej istoty, której najbardziej wyrazistymi elementami są kosmiczne oczy. Każde "oko" reprezentuje świetliste jądro galaktyki, otoczone "twarzą" zarysowaną pierścieniem młodych, niebieskich gwiazd. Ten układ galaktyk, Arp-Madore 2026-424, powstał w wyniku dramatycznego zderzenia czołowego dwóch galaktyk i zachowa tę formę przez około 100 milionów lat.

Przewiduje się, że całkowite połączenie obu galaktyk nastąpi za około jeden do dwóch miliardów lat.

W grudniu 1965 r. Stafford pilotował Gemini VI, pierwsze rendez-vous w kosmosie i pomógł opracować techniki udowadniające podstawową teorię i praktyczność rendez-vous w kosmosie.

Później dowodził Gemini IX i przeprowadził demonstrację wczesnego rendez-vous, które zostanie wykorzystane w misjach księżycowych Apollo, pierwszego rendez-vous optycznego i rendez-vous przerwania orbity księżycowej.

Służył jako dowódca "próbnej" misji Apollo 10 przygotowującej do pierwszego lądowania na Księżycu oraz jako dowódca misji Apollo-Soyuz Test Project (ASTP), wspólnego lotu kosmicznego, którego kulminacją było historyczne pierwsze spotkanie w kosmosie amerykańskich astronautów i radzieckich kosmonautów, które zakończyło międzynarodowy wyścig kosmiczny.

Przez całą swoją karierę Stafford pomagał nam przesuwać granice tego, co jest możliwe w powietrzu i przestrzeni kosmicznej, latając ponad 100 różnymi typami samolotów.

Misja IM-1 firmy Intuitive Machines przeszła do historii 22 lutego, wraz z pierwszym udanym lądowaniem firmy na Księżycu.

Administrator NASA, Bill Nelson, gratuluje wszystkim zaangażowanym w tę wielką i odważną misję. Pokazy naukowe i technologiczne NASA zbierają obecnie dane na powierzchni Księżyca. Oczekuje się, że misja potrwa do końca miesiąca. NASA wprowadza innowacje z korzyścią dla ludzkości, a dzięki inicjatywie Artemis CLPS (Commercial Lunar Payload Services) agencja współpracuje z firmami komercyjnymi w celu osiągnięcia szybkich lotów na Księżyc. Wysyłając badania, które rozwijają możliwości nauki, eksploracji i komercyjnego rozwoju Księżyca, CLPS jest kolejnym przykładem tego, jak NASA wspiera długoterminową eksplorację Księżyca, umożliwiając komercyjne usługi na Księżycu.

Firma SpaceX z powodzeniem wyst rzeliła 18 stycznia trzecią prywatną misję astronautyczną Axiom Space, startując rakietąFalcon 9 z Launch Complex 39A w Kennedy Space Center na Florydzie. Statek kosmiczny Crew Dragon Freedom, przewożący doświadczonego byłego astronautę NASA i trzech europejskich astronautów rządowych, wszedł na orbitę około 12 minut po starcie.

Pierwotnie zaplanowany na 17 stycznia start został opóźniony w celu przeprowadzenia dodatkowych testów przed startem i analizy danych pojazdu. Opóźnienie zostało spowodowane koniecznością dalszego zbadania pasów spadochronowych, znanych jako modulatory energii, po problemach napotkanych podczas powrotu ładunku CRS-29 z misji Dragon w grudniu. Paski, odpowiedzialne za regulację obciążenia głównych spadochronów, zostały poddane procedurom odkręcania przed startem Crew Dragon.

Crew Dragon ma zadokować do MiędzynarodowejStacji Kosmicznej (ISS ) 20 stycznia o godzinie 4:19 czasu wschodniego, pozostając na niej przez około dwa tygodnie przed powrotem na Ziemię wraz z czteroosobową załogą.

Misja ta, oznaczona jako Ax-3, jest trzecią z serii organizowanej przez Axiom Space, mającej na celu zdobycie doświadczenia w operacjach lotów kosmicznych, ponieważ firma planuje zainstalować komercyjne moduły na ISS. Moduły te będą później stanowić rdzeń samodzielnej komercyjnej stacji kosmicznej po wycofaniu ISS z użytku. Axiom przeprowadził wcześniej Ax-1 w kwietniu 2022 roku i Ax-2 w maju 2023 roku.

Ax-3 jest dowodzony przez byłego astronautę NASAMichaela Lópeza-Alegríę, a w skład załogi wchodzi trzech przedstawicieli rządu europejskiego: Walter Villadei, oficer włoskich sił powietrznych służący jako pilot; Alper Gezeravcı z Turcji, pierwsza turecka osoba w kosmosie, jako specjalista misji; oraz Marcus Wandt ze Szwecji, drugi Szwed, który poleciał w kosmos i rezerwowy astronauta wybrany przez Europejską Agencję Kosmiczną.

Patrząc w przyszłość, Axiom Space planuje kontynuować krótkotrwałe prywatne misje astronautów na ISS w tempie dwóch rocznie, aż do uruchomienia pierwszego komercyjnego modułu, obecnie zaplanowanego na koniec 2026 roku. Ax-4 jest wstępnie planowany na jesień 2024 roku. Inicjatywa ta jest zgodna z szerszą strategią NASA mającą na celu zachęcanie do rozwoju komercyjnych stacji kosmicznych, które zastąpią ISS po jej wycofaniu.

Start Ax-3 był trzecim lotem statku kosmicznego Crew Dragon Freedom i piątym lotem rakiety nośnej Falcon 9. Podkreślono zaangażowanie SpaceX w ponowne wykorzystanie rakiet nośnych, z planami potencjalnego rozszerzenia ich wykorzystania do 40 misji. Ten start oznacza kolejny krok w ewoluującym krajobrazie prywatnych podróży kosmicznych, napawając optymizmem co do sukcesu komercyjnych stacji kosmicznych po zakończeniu kadencji ISS.

W przełomowym osiągnięciu, NASA z powodzeniem przesłała wideo w wysokiej rozdzielczości ze swojej sondy asteroidalnej, Psyche, znajdującej się w odległości ponad 30 milionów kilometrów w przestrzeni kosmicznej. Odchodząc od konwencjonalnej metody korzystania z fal radiowych, system Psyche wykorzystuje silną wiązkę lasera bliskiej podczerwieni do tego wyczynu komunikacyjnego. Zamiast pokazywać ogromną pustkę kosmosu, inżynierowie zdecydowali się na rozgrzewający 15-sekundowy klip przedstawiający Tatersa, pomarańczowego kota entuzjastycznie goniącego czerwoną kropkę lasera wokół kanapy.

To nie jest sfabrykowana opowieść. Nasz zespół natknął się na tę wiadomość w CNN i dokładnie zbadał statek kosmiczny NASA Psyche oraz szczegóły misji, aby potwierdzić autentyczność tego zachwycającego zdarzenia: Taters rzeczywiście stał się legendą w kosmosie.

Zazwyczaj sondy kosmiczne przesyłają dane z powrotem na Ziemię za pomocą fal radiowych, dostarczając aktualnych informacji na temat statusu statku kosmicznego i wyników trwających eksperymentów. Wykorzystanie fal radiowych jest preferowane ze względu na niższe zapotrzebowanie na moc i mniejszą podatność na zakłócenia, jednak wadą wiązek radiowych jest ich ograniczona przepustowość transmisji danych na sekundę. Podczas gdy najnowocześniejsze misje maksymalizują dane przenoszone w sygnałach za pomocą różnych technik i algorytmów, istnieją nieodłączne ograniczenia. Aby znacznie zwiększyć szybkość transmisji, niezbędny jest sygnał o wyższej częstotliwości.

W odpowiedzi na to wyzwanie Laboratorium Napędu Odrzutowego (JPL) opracowało system laserowy o mocy 75 W w bliskiej podczerwieni dla sondy asteroidalnej Psyche. Ten system laserowy osiąga prędkość transmisji danych do 267 Mb/s, co stanowi znaczną poprawę w stosunku do systemów radiowych, które nawet przy swojej szczytowej prędkości pozostają dziesięciokrotnie wolniejsze niż lasery.

Najważniejszym punktem tego technologicznego wyczynu jest przeprowadzony przez NASA test transmisji wideo w wysokiej rozdzielczości, obejmujący krótki klip Tatersa, kota zaangażowanego w zabawną pogoń za czerwoną kropką lasera na kanapie. Znaczenie tego osiągnięcia jest nie do przecenienia i zaskakujące jest to, że nie trafiło ono na pierwsze strony gazet. Powtarzam: Kosmos. Kot. Lasery. Czego chcieć więcej?

Chociaż film zawiera dodatkowe informacje, takie jak ścieżka orbitalna statku i teleskop, który odebrał sygnał laserowy, gwiazdą pokazu jest niezaprzeczalnie Taters. Film ujawnia nawet tętno Tatersa, zapewniając, że wszystko jest w porządku z kocią sensacją.

Należy zauważyć, że Taters nie znajduje się fizycznie na pokładzie statku kosmicznego; wideo zostało wstępnie załadowane do banków pamięci sondy przed startem.

Ta demonstracja technologiczna wyznacza kluczowy moment, ponieważ przyszłe misje planetarne mogą teraz przesyłać ogromne ilości danych ze znacznie przyspieszoną prędkością. Można mieć tylko nadzieję, że NASA odpowiednio uzna wkład Tatersa w eksplorację kosmosu, być może za pomocą tabliczki podobnej do tych na statku kosmicznym Voyager - sentyment warty powtórzenia w całym kosmosie.

NASA upamiętnia 25. rocznicę uruchomieniaMiędzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) , historyczny kamień milowy osiągnięty 6 grudnia 1998 roku, kiedy to pierwsze dwa elementy orbitalnej placówki - moduły Unity i Zarya - zostały połączone przez członków załogi promu kosmicznego Endeavour w ramach misji STS-88.

Aby uczcić tę ważną rocznicę, zastępca administratora NASABob Cabana, który służył jako dowódca STS-88 i był jedną z pierwszych osób, które weszły na pokład stacji kosmicznej na orbicie, wraz z kierownikiem programu Międzynarodowej Stacji Kosmicznej Joelem Montalbano, zaangażował się w dyskusje z obecnymi członkami załogi stacji, Ekspedycja 70, w środę, 6 grudnia 2023 roku.

Ta monumentalna globalna inicjatywa była świadkiem udziału 273 osób z 21 krajów, z których wszystkie przyczyniły się do sukcesu tego wyjątkowego laboratorium mikrograwitacyjnego. Przez lata ISS była gospodarzem ponad 3300 badań naukowych i edukacyjnych, przyciągając uczestników ze 108 krajów i regionów na całym świecie.

W czwartek, 9 listopada , 29. misja towarowa SpaceX na Międzynarodową Stację Kosmiczną (ISS) zakończyła się udanym startem . Statek kosmiczny CRS-29 Dragon został wystrzelony na szczycie rakiety Falcon9 zKennedy Space CenterNASAna Florydzie o godzinie 20:28 EST (01:28 GMT 10 listopada).

Co ciekawe, pierwszy stopień Falcona wykonał bezbłędne lądowanie w Strefie Lądowania 1 (LZ-1) Stacji Sił Kosmicznych na Przylądku Canaveral, oznaczając swój drugi lot po poprzedniej roli w wystrzeleniu Załogi 7.

Zakładając, że wszystko pójdzie zgodnie z planem, Dragon ma dotrzeć do ISS około 5:20 EST (1020 GMT) w sobotę 11 listopada.

Jak sugeruje oznaczenie CRS-29, misja ta jest 29. robotycznym przedsięwzięciem zaopatrzeniowym podjętym przez SpaceX dla NASA, należącym do kategorii Commercial Resupply Services (CRS). Statek kosmiczny Dragon jest załadowany ponad 6500 funtów (2950 kilogramów) materiałów eksploatacyjnych i sprzętu naukowego, w tym eksperymentów NASA AWE i ILLUMA-T.

Eksperyment AWE (Atmospheric Waves Experiment) ma na celu zbadanie fal grawitacyjnych, zakłóceń w ziemskiej atmosferze podobnych do fal generowanych po wrzuceniu kamyka do stawu. Z kolei ILLUMA-T (Integrated Laser Communications Relay Demonstration Low Earth Orbit User Modem and Amplifier Terminal) ma przetestować szybką komunikację we współpracy z misją NASA Laser Communications Relay Demonstration (LCRD), uruchomioną w grudniu 2021 roku.

Po zainstalowaniu i zweryfikowaniu ILLUMA-T na zewnątrz ISS, nawiąże on komunikację z LCRD, umieszczonym na satelicie Departamentu Obrony USA na orbicie geosynchronicznej, ponad 22 000 mil (35 400 kilometrów) nad Ziemią. Ten wspólny wysiłek ILLUMA-T i LCRD ma na celu stworzenie inauguracyjnego dwukierunkowego systemu przekaźników komunikacji laserowej NASA, potencjalnie uzupełniającego konwencjonalne systemy częstotliwości radiowych stosowane w obecnych misjach kosmicznych. Co więcej, stanowi on podstawę do wdrożenia terminali komunikacji laserowej na statkach kosmicznych orbitujących wokół Księżyca lub Marsa.

Oprócz ładunku naukowego, CRS-29 Dragon przewozi różnorodne artykuły spożywcze, w tym sezonowe specjały, przeznaczone dla załogi ISS. Dana Weigel, zastępca kierownika programu Międzynarodowej Stacji Kosmicznej NASA, podzieliła się szczegółami na temat smakołyków, w tym czekolady, cappuccino z przyprawą dyniową, ciastek ryżowych, indyka, kaczki, przepiórki, owoców morza, sosu żurawinowego i mochi, podczas środowej rozmowy z mediami.

Po około miesięcznym zadokowanym pobycie na ISS, Dragon ma powrócić na Ziemię z ładunkiem o wadze około 3800 funtów (1724 kg) - jest to wyłączna zdolność statku kosmicznego Dragon. Stanowi to kontrast w stosunku do innych robotów transportowych, takich jak Cygnus firmy Northrop Grumman i rosyjski pojazd Progress, zaprojektowanych tak, by spłonąć w ziemskiej atmosferze po zakończeniu misji orbitalnych.

Start początkowo zaplanowany na 5 listopada został przełożony o dwa dni, aby umożliwić dodatkowy czas na przetwarzanie przed startem. Co więcej, start został opóźniony o kolejne dwa dni, aby rozwiązać problem z jednym z silników Dragon Draco.

SpaceX przygotowuje się do zbliżającej się zrobotyzowanej misji towarowej na Międzynarodową Stację Kosmiczną, znanej jako CRS-29, która otrzymała zielone światło do startu . Misja ma rozpocząć się o 20:28 EST w czwartek (6:58 IST w piątek, 10 listopada) z Launch Complex 39A w Kennedy Space Center na Florydzie, przy użyciu rakietyFalcon 9.

CRS-29 posiada ładunek zawierający znaczące eksperymenty naukowe i demonstracje technologii, w tym sprzęt do komunikacji optycznej i instrumenty zaprojektowane do pomiaru fal atmosferycznych. Wśród godnych uwagi eksperymentów na pokładzie stacji kosmicznej jest jeden badający potencjalny wpływ warunków kosmicznych na zdrowie kości na Ziemi.

NASA wysyła na CRS-29 eksperyment Space Flight Induced Ovarian and Estrogen Signaling Dysfunction, Adaptation, and Recovery. Pomimo złożonej nazwy, eksperyment ma na celu zrozumienie wpływu lotów kosmicznych, czynników żywieniowych i stresu środowiskowego w kosmosie na owulację, a następnie jej wpływ na układ kostny. NASA przewiduje, że wyniki tego badania mogą wnieść cenny wkład w poprawę zdrowia kości na naszej rodzimej planecie.

Inny ekscytujący eksperyment, badanie ILLUMA-T, koncentruje się na testowaniu zaawansowanych możliwości komunikacji laserowej w kosmosie. Terminal zamontowany na zewnątrz stacji kosmicznej będzie wykorzystywał komunikację laserową do przesyłania informacji o wysokiej rozdzielczości do systemu NASA Laser Communications Relay Demonstration (LCRD) na orbicie okołoziemskiej. Następnie LCRD przekaże dane do optycznych stacji naziemnych na Hawajach i w Kalifornii. Ten innowacyjny system wykorzystuje niewidzialne światło podczerwone, umożliwiając transmisję i odbiór informacji z większą szybkością w porównaniu do tradycyjnych systemów radiowych. Aplikacje takie jak ILLUMA-T mają potencjał do szybszej transmisji danych o wyższej przepustowości między statkami kosmicznymi orbitującymi wokół Księżyca lub Marsa.

Misji CRS-29 towarzyszy Atmospheric Waves Experiment (AWE), instrument obrazujący w podczerwieni, zaprojektowany do pomiaru właściwości atmosferycznych fal grawitacyjnych. Fale te, analogiczne do falowania wody wywołanego przez upuszczony kamień, przemierzają atmosferę planety, a AWE ma na celu zbadanie i zrozumienie ich właściwości.

Po 4000 marsjańskich dniach eksploracji od przybycia na Ziemię 5 sierpnia 2012 roku , łazikCuriosity NASA nadal aktywnie angażuje się w badania naukowe. Niedawno łazik zakończył 39. operację wiercenia próbek skał, zbierając sproszkowany materiał skalny do dogłębnej analizy.

Główną misjąCuriosity jest zbadanie, czy na starożytnym Marsie panowały warunki sprzyjające życiu drobnoustrojów. Sonda nieustannie wspina się po niższych zboczach Mount Sharp, wysokiej na 3 mile (5 kilometrów) marsjańskiej góry, która zawiera warstwy skalne reprezentujące różne epoki w historii planety. Warstwy te stanowią historyczny zapis tego, jak klimat Marsa ewoluował w czasie.

Najnowsza próbka została pozyskana z miejsca pieszczotliwie nazywanego "Sequoia" (wszystkie cele naukowe misji noszą nazwy miejsc w kalifornijskim Sierra Nevada). Naukowcy mają nadzieję, że próbka ta zapewni wgląd w to, jak klimat Marsa i potencjalne możliwości zamieszkania zmieniły się, gdy region ten wzbogacił się w siarczany-minerały, które prawdopodobnie powstały w słonej wodzie, która wyparowała podczas przejścia Marsa do bardziej suchego stanu miliardy lat temu. Ostatecznie Mars stracił wodę w stanie ciekłym.

Ashwin Vasavada, naukowiec projektu Curiosity w Laboratorium Napędu Odrzutowego NASA w Południowej Kalifornii, które kieruje misją, skomentował znaczenie tych odkryć. "Rodzaje minerałów siarczanowych i węglanowych, które instrumenty Curiosityzidentyfikowały w ciągu ostatniego roku, pomagają nam zrozumieć, jak wyglądał Mars tak dawno temu. Oczekiwaliśmy tych wyników od dziesięcioleci, a teraz Sequoia powie nam jeszcze więcej".

Aby rozszyfrować tajemnice starożytnego klimatu Marsa, naukowcy zastosowali pracę detektywistyczną. W niedawnej publikacji w Journal of Geophysical Research: Planets, zespół wykorzystał dane z instrumentu Chemistry and Mineralogy (CheMin) Curiosity do identyfikacji minerału siarczanu magnezu o nazwie starkeyite, który jest związany z wyjątkowo suchym klimatem, podobnym do obecnych warunków na Marsie.

Naukowcy uważają, że po tym, jak minerały siarczanowe początkowo uformowały się w słonej wodzie, która wyparowała miliardy lat temu, minerały te uległy transformacji w starkeyit, gdy klimat Marsa wysychał do obecnego stanu. Odkrycia takie jak to poszerzają wiedzę naukowców na temat ewolucji obecnego Marsa.

Pomimo pokonania prawie 20 mil (32 kilometrów) w trudnym marsjańskim środowisku, wystawionym na działanie niskich temperatur, pyłu i promieniowania od 2012 roku, Curiosity pozostaje solidny. Inżynierowie zajmują się obecnie problemem z jednym z głównych "oczu" łazika - 34-milimetrową ogniskową lewej kamery instrumentu Mastcam. Oprócz przechwytywania kolorowych obrazów otoczenia łazika, dwie kamery Mastcam pomagają naukowcom zdalnie oceniać skład skał poprzez analizę długości fal światła, które odbijają w różnych kolorach.

Problem pojawił się, gdy koło filtrów lewej kamery utknęło między pozycjami filtrów 19 września, wpływając na jakość surowych obrazów misji. Zespół misji pracuje nad stopniowym przywróceniem koła filtrów do standardowej pozycji.

Jeśli nie uda się w pełni przywrócić koła filtrów, misja będzie polegać na prawej kamerze Mastcam o wyższej rozdzielczości i ogniskowej 100 mm jako głównym systemie obrazowania kolorowego. Miałoby to wpływ na sposób, w jaki zespół wybiera cele naukowe i trasy łazika, ponieważ prawa kamera musi uchwycić dziewięć razy więcej obrazów niż lewa kamera, aby pokryć ten sam obszar. Zdolność do obserwowania szczegółowych widm kolorów skał z dużej odległości również byłaby zagrożona.

Równolegle zespół misji nadal monitoruje wydajność źródła energii jądrowej łazika, oczekując, że zapewni ono wystarczającą ilość energii na wiele kolejnych lat. Opracowano również rozwiązania mające na celu zmniejszenie zużycia systemu wiertniczego łazika i przegubów ramienia robota. Aktualizacje oprogramowania rozwiązały problemy i wprowadziły nowe możliwości do Curiosity, dzięki czemu długie przejazdy stały się płynniejsze i zmniejszyły zużycie kół, szczególnie podczas jazdy po ostrych skałach (dzięki wcześniejszemu dodaniu algorytmu kontroli trakcji).

Tymczasem zespół przygotowuje się do tymczasowej przerwy w listopadzie. Mars wkrótce przejdzie za Słońce, co jest zjawiskiem znanym jako koniunkcja słoneczna. W tym okresie plazma słoneczna może zakłócać fale radiowe i potencjalnie zakłócać komunikację. Inżynierowie dostarczą Curiosity listę rzeczy do zrobienia od 6 do 28 listopada, po czym bezpieczna komunikacja może zostać wznowiona.