Odwieczna debata: Czy poker to sport?

Piłka nożna, piłka ręczna i tenis były kiedyś uważane za sport. Dziś w Internecie krążą filmy przedstawiające hobbyhorsing, eSport i szachy. To po raz kolejny rodzi odwieczne pytanie, co właściwie stanowi sport.

Większość ludzi zgadza się obecnie, że sporty takie jak breakdance i golf również powinny być uważane za sport. Są też ping pong i curling, sporty, które być może należą do niszy, ale mimo to są męczące. Nawet kierowcy wyścigowi muszą zwracać uwagę na swoją sprawność fizyczną i odpowiednio pocić się za kierownicą.

Ale co, jeśli całkowicie pominiemy aktywność fizyczną i przyjrzymy się innym formom spędzania wolnego czasu, takim jak szachy? Dzięki zawodom i ligom szachy są pod wieloma względami zorganizowane jak sport. A najważniejsze wydarzenia są transmitowane w Internecie, a czasem także w telewizji.

Poker cieszy się podobną sławą. Czy to w salonie gier, czy w kasynie online, świat tej gry jest pełen turniejów. To właściwie przemawia za tym, że poker jest sportem, prawda?

Nawiasem mówiąc, jeśli chcesz się przekonać, nie musisz najpierw iść do salonu gier. Wiele platform umożliwia grę w pokera online bez rejestracji. Obniża to próg zahamowań dla początkujących i szybko pokazuje, ile koncentracji i strategii jest zaangażowanych w prostą rundę. W szczególności w przestrzeni cyfrowej poker jest nie tylko bardziej dostępny, ale także osadzony w strukturach, które mocno przypominają prawdziwe zawody sportowe.

Argumenty przeciw

Tradycyjnie można by argumentować, że poker nie jest sportem. Ponieważ każdy, kto gra, po prostu siedzi. Nie ma skakania, biegania czy rzucania, nie przewracasz nikogo i nie podnosisz niczego ciężkiego. Zamiast tego po prostu siedzisz tam godzinami bez żadnego widocznego wysiłku fizycznego, nawet jeśli wiele dzieje się w twojej głowie.

No i jest jeszcze czynnik szansy. Nawet jeśli jesteś naprawdę dobry w pokera, nie wiesz, którą kartę otrzymasz w następnej kolejności. Dlatego też nawet najlepsi gracze na świecie podlegają szczęściu, które czasem jest, a czasem go nie ma. Nie można go wytrenować i nie jest ono w naszych rękach.

Dlaczego więc poker powinien być uważany za sport? Tylko dlatego, że gracze przygotowują się i rywalizują ze sobą w ligach? Tak samo jest w przypadku gier wideo. W rzeczywistości odwieczną debatę można znaleźć również tam, dlatego linie wydają się wszędzie zacierać.

Ostatecznie trudno jest odpowiedzieć na to pytanie. Bo kto tak naprawdę decyduje o tym, czym jest sport? Na pewno nie Igrzyska Olimp ijskie, bo wtedy MMA i podnoszenie ciężarów nie byłyby sportami, mimo że naprawdę spalasz kalorie, pracujesz mięśniami i wylewasz pot.

Niektóre dziedziny życia, takie jak medycyna czy finanse, są jasno zdefiniowane przez państwa. Nie jest tak w przypadku sportu, dlatego toczy się ta odwieczna debata.

Argumenty za

Ludzie, którzy sami grają w pokera, są prawdopodobnie bardziej skłonni do opisywania tej aktywności jako sportu. W końcu tak ciężka koncentracja, zachowanie pokerowej twarzy, strategiczne myślenie pięć kroków do przodu i obliczanie matematycznych prawdopodobieństw to dość ciężka praca.

Poker jest więc wymagający. Jeśli nie mięśnie, to na pewno umysł. A mózg sam w sobie jest mięśniem, który można trenować.

Trening jest kolejnym argumentem przemawiającym za klasyfikacją pokera jako sportu. Profesjonalni gracze trenują w podobny sposób jak zawodowi sportowcy i z wielką dyscypliną analizują ruchy, swoje osobiste decyzje i psychologiczne subtelności, które pojawiają się na twarzach ich przeciwników.

Do tego dochodzą międzynarodowe zawody z wysokimi nagrodami pieniężnymi i światowe rankingi, które są również znane z bardziej konwencjonalnych sportów. Może więc poker to jednak sport?

Przynajmniej można to tak postrzegać, jeśli za sport uznaje się także szachy i eSport. A wiele osób z pewnością to robi.

Poker jako sport umysłowy

Ale co, jeśli przyjrzymy się bliżej i nieco zróżnicujemy całą sprawę? Można również stworzyć podkategorię i sklasyfikować pokera jako sport umysłowy, podobny do szachów. W końcu obie gry opierają się na strategii i cierpliwości, koncentracji i przygotowaniu.

Do tego dochodzą elementy psychologiczne, które znamy z innych sportów. Praktycznie czytasz przeciwnika, udajesz własne manewry i musisz za wszelką cenę kontrolować swoje emocje.

Ten stres psychiczny jest podobny do rzutów karnych w piłce nożnej i w ostatecznym rozrachunku może po prostu przemawiać za tym, że poker jest sportem umysłowym.

Kilka krajów również postrzega go w ten sposób. Brazylia i Indie już oficjalnie uznały pokera za sport lub sport umysłowy. A w innych krajach stowarzyszenia sportowe i lobbyści pracują nad oficjalną kategoryzacją w tej kategorii, i to z sukcesem!

W listopadzie 2024 r. poker został oficjalnie uznany za sport umysłowy przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Sportów Umysłowych (IMSA). Poker dołącza tym samym do grona szachów, brydża i go. Uznanie to jest wynikiem wieloletnich starań Światowej Federacji Pokera (WPF), która zrzesza ponad 49 krajowych stowarzyszeń.

Kwestia opinii

To, czy poker zostanie uznany za sport, czy nie, ostatecznie zależy od tego, jak wąsko lub szeroko chcesz zdefiniować termin "sport". Ci, którzy rozumieją go tylko jako aktywność fizyczną, będą mieli tendencję do kategoryzowania pokera jako gry lub rozrywki.

Jednak ci, którzy są gotowi postrzegać najwyższą wydajność umysłową, strategiczne myślenie i wytrzymałość psychiczną jako osiągnięcia sportowe, szybko zdadzą sobie sprawę, jak wymagający jest poker.

W końcu nie chodzi tylko o szczęście, ale przede wszystkim o koncentrację, matematykę, taktykę i sztukę kontrolowania własnej ekspresji. Turnieje, rankingi i harmonogramy treningów również mówią same za siebie.

Być może nadszedł więc czas, aby przestać definiować sport wyłącznie w kategoriach potu i siły mięśni i pozwolić, aby głowa również odegrała pewną rolę.