Wszystkie wiadomości: LCK LoL: Champions Korea

LCK to nazwa najpopularniejszej na świecie rywalizacji League of Legends. Gry MOBA firmy Riot cieszą się ogromnym zainteresowaniem w kraju, a rywalizacja w grach jest tam jednym z zawodów.

Nic dziwnego, że Korea Południowa jest uważana za centrum rywalizacji LoL. Tak było prawie zawsze od 2012 roku.

Historia LCK

Pierwszy sezon koreańskiej LCK Pro League odbył się w 2012 roku. Wtedy Riot testował formaty i przygotowywał się do kolejnych kroków w celu przekształcenia LCK w wielomilionową franczyzę.

Pierwszy turniej z serii nosił nazwę Champions 2022. Wydarzenie miało zarys klasycznych mistrzostw Riot z podzielonym sezonem na dwie części i dużą liczbą uczestników, ale wiosenny split mocno się wyróżniał.

Wiosną 2012 roku drużyny z Korei Południowej zostały podzielone na 4 grupy po 6 uczestników: w turnieju wzięły udział łącznie 24 kluby. W każdej grupie rozegrano turniej Single Elimination z meczami bo2, gdzie 2 drużyny z grupy przechodziły do fazy play-off.

Same play-offy ponownie rozegrano w formacie Single Elimination. Riot od początku budowy e-sportowego ekosystemu dążył do tego, aby League of Legends stało się prawdziwym sportem, stąd wizja rozgrywania mało popularnego w e-sporcie formatu w późniejszych etapach dużych turniejów.

Zwycięzcą pierwszego splitu LCK został Azubu Blaze, który w finale pokonał Azubu Frost 3-0. Latem tego samego roku rozpoczął się letni split LCK, gdzie w tym samym roku odbył się letni split, w zmienionym już formacie iz dość ciekawą listą drużyn.

LCK Lato 2013 – próba ekspansji „zachodniej”.

Letni split Championship 2013 był próbą wejścia zachodnich drużyn na pole bitwy południowokoreańskich gigantów. Prawie jej się udało.

Wśród uczestników turnieju oprócz lokalnych drużyn znaleźli się NaVi, Amerykanie Dignitas, Europejczycy z CLG EU. Nie powinniśmy byli spodziewać się specjalnej pogody po trio, ponieważ tylko CLG EU dostało się do play-offów. Nawiasem mówiąc, faza grupowa otrzymała aktualizację: 4 drużyny i Round-Robin.

W barażach reprezentantom Europy z CLG Europe udało się awansować do wielkiego finału. W decydującym meczu przegrali 3:2 z wicemistrzami LCK Wiosna 2012.

Powrót do korzeni

W 2013 roku Riot wyrzucił drużyny spoza Korei Południowej z Ligi Regionalnej. Ci odebrali swoje turnieje, a na LCK zostali tylko lokalni reprezentanci.

Po raz pierwszy sezon został podzielony na trzy splity: zimowy, wiosenny i letni. W każdym z nich grało 12 drużyn, podzielonych na 2 grupy.

W fazie play-off wyłoniono po 4 drużyny z każdej grupy, czyli po 8 drużyn. Najciekawszy pod tym względem był split LCK Zima 2013: rozegrano wtedy 2 mecze bo5 w półfinale fazy głównej. Później z pomysłu zrezygnowano.

Mistrzami biegu są:

• Miecz Najin - Zima
• MVP Ozon - Wiosna
• SK Telecom T1 2 - lato

Na szczególną uwagę zasługuje SK Telecom T1 2. Zespół zapoczątkował kariery legendarnych koreańskich artystów, takich jak Faker, Impact, Bengi i inni. Następnie SK Telecom przekształci się w T1, który stanie się najbardziej utytułowaną drużyną w historii League of Legends.

Zostanie franczyzą LCK

Globalna zmiana w systemie rozgrywek League of Legends w Korei Południowej nastąpiła w 2015 roku. Nominalnie wtedy impreza nazywała się Champions 2015, ale w rzeczywistości przekształciła się w LCK.

Stało się tak w związku z przejściem do struktury ligi. W pierwszym sezonie pełnoprawnej ligi grało tylko 8 drużyn. Został on podzielony na 2 splity: wiosenny i letni.

W fazie grupowej LCK 2015 drużyny spotkały się w pojedynkach Bo1 Round-Robin. Do play-offów przeszły 4 drużyny z różnym rozstawieniem, a dwa najgorsze zespoły do końca fazy grupowej opuściły mistrzostwo.

Już w letnim splicie liczba uczestników rozgrywek ligowych LCK wzrosła do 10, co stało się standardem na kolejne lata.

Kolejny ważny kamień milowy nastąpił latem 2020 roku. Po 5 latach rywalizacji LCK doszła do wniosku, aby przenieść ligę na model franczyzowy: oznaczało to przywileje dla drużyn i graczy, dogłębną współpracę między Riot a uczestnikami. Dla kibiców oznaczało to jedno – większą obecność swoich ulubionych klubów: od lata 2020 roku drużyna nie opuszcza LCK, niezależnie od wyników. Jedyną opcją było wykupienie i wykupienie slotu.

Na debiutanckiej liście drużyn partnerskich znaleźli się:

• DAMWON Gaming
• DRX
• generał G
• T1
• Afreeca Freecs
• KT Rolster
• Gry w piaskownicy
• Dynamika zespołu
• Hanwha Life e-sport
• SeolHaeOnePrime

Później lista uczestników nieznacznie się zmieni, ale kręgosłup mieszkańców pozostanie bez zmian.

Drużyny z LCK na arenie międzynarodowej

LCK nie bez powodu ma status najsilniejszego regionu w świecie eSports League of Legends. Od 2012 roku zespół LCK udowadnia wszystko w praktyce.

W sumie kluby z LCK raz zostały mistrzami turniejów serii Worlds, a T1 robił to najczęściej. Ci ostatni są absolutnymi mistrzami w liczbie trofeów Pucharu Mistrzów Świata (zdobyli 3 razy).

Mistrzowie Świata z LCK

• SK Telecom T1 – Mistrzostwa 2013
• Biały Samsung – Mistrzostwa 2014
• SK Telecom T1 – Mistrzostwa 2015
• SK Telecom T1 – Mistrzostwa 2016
• Samsung Galaxy – Mistrzostwa 2017
• DAMWON Gaming – Mistrzostwa 2020
• DRX-Worlds 2022

Drużyny z Korei Południowej wygrały ponad połowę mistrzostw świata (7) ze wszystkich rozegranych (12) od 2022 roku.

Najlepsze drużyny wszechczasów LCK

Wysokie wyniki w turniejach międzynarodowych drużynom z LCK zapewnia zdrowy system rozgrywek wewnątrzregionalnych. Jak wspomniano powyżej, w Korei Południowej e-sport jest wysoko rozwiniętą branżą, dlatego bycie e-sportowcem jest prestiżowe.

Walka konkurencyjna i poważne podejście do rywalizacji zapewnia LCK dużą liczbę czołowych drużyn. Wśród wielu przedstawicieli południowokoreańskiego League of Legends nie brakuje największych graczy na scenie.

Bezwarunkowe przywództwo pod względem liczby wygranych sezonów zajmuje T1. Południowokoreański grand jest najbardziej utytułowaną drużyną w LCK w szczególności i ogólnie w League of Legends.